Franska.nl

Boerin Steffi is een warm pakje boter

Steffi is bijna ziek van verliefdheid, maar de onzekerheid heeft toegeslagen. Ze vindt zichzelf geen goeie partij want ze is (a) niet knap en (b) lomp, en dus waarom die toffe kerel die dit allemaal heeft veroorzaakt na vijf dagen nog steeds op de hengstenfokkerij rondloopt, is haar een raadsel. Maar wie is die toffe kerel? Is het Harrold? Die vindt haar een ‘echte boerenmeid om te zien’ (dat is een compliment). Of is het Roel? Steffi houdt het niet meer. ‘De voegen zijn eruit, dus de muur moet om’, verzucht ze poëtisch. Op een landweggetje biecht ze Roel op dat ze de kluts helemaal kwijt is, en dat het door hem komt. Roel vindt het fijn om te horen, zegt hij minstens tien keer, en daarna praten ze allebei een poosje door elkaar heen omdat het hek zo ontzettend van de dam is. Daarna moet ze Harrold nog gaan vertellen dat hij de gangmaker op het verkeerde feest is. Steffi sluit dat gesprek af met ‘Zit de vijf al in de klok, godverdomme?’ Harrold is een beetje verdrietig, maar hij moet in Roel zijn meerdere erkennen: ‘Hij ging als een mes door een warm pakje boter.’

Boer Marnix krijgt de hottub niet heet

Dat Marnix niet helemaal standaard is blijkt maar weer eens uit het feit dat hij een giertank heeft omgebouwd tot hottub. Tijdens het eten oppert Janneke een mindmap. Goed idee, vindt Bertine. Marnix heeft geen idee wat een mindmap is, dus om zichzelf een houding te geven en weer controle te krijgen over zijn kippetjes, gaat hij het haantje uithangen: vijftien woorden opschrijven over dit weekend. De tijd gaat NU in. Janneke wordt pissig dus Marnix gaat in de hottub roeren. Bertine ‘ziet dat hij het moeilijk heeft’ en gaat in de indrinkhut haar huiswerk maken. Ook Janneke gaat overstag, maar haar brief is meer dan vijftien woorden. ‘Dat was niet de opdracht, jongedame’, zegt Marnix. Janneke laat ‘m verbaal alle hoeken van de wei zien, waarna Marnix zo mak is als een lammetje. Daarna mag Bertine haar huiswerk komen laten controleren. Ze durft het wel aan met hem, schrijft ze in haar brief. Marnix vertelt haar dat hij het nog niet weet. Er wordt lauwwarm geknuffeld. ’s Avonds gaat Marnix als een melodramatische puber zijn lot zitten overpeinzen in het donker. ‘Jullie maken het me wel moeilijk’, klaag hij als de dames hem hebben gevonden en het lichtje aan hebben geknipt. ‘Ach man, zeur toch niet zo’, zegt Janneke.

Boer Wim krijgt een fruithapje

Wim heeft z’n beste Hawaiihemd aangetrokken en de gabbermuziek op tien gedraaid, want ze gaan met de blauwe Berlingo een uurtje tropisch op een dijk naar windmolens kijken. ‘Lekker plekkie, hè, Maar?’ zegt Wim, wat zoveel betekent als ‘als boerin moet je hier genoegen mee nemen qua vakantie’. Weer terug op de boerderij voert Marit Wim wraps met kikkererwten voor de lunch. Dat had Wim nog nooit gegeten, dus hij krijg een high five om het te vieren, alsof het hier een peuter betreft die voor het eerst een fruithapje helemaal opeet. Wim zegt tegen Marit dat hij haar ‘écht wel heel erg leuk’ vindt maar ze kan niet reageren omdat ze de kikkererwten nog niet heeft weggekauwd. Ze moet een beetje wennen aan de nieuwe Wim, die na het vertrek van Paula ineens het liefdeslicht lijkt te hebben gezien. Wat er die nacht gebeurd is, is niet helemaal duidelijk, maar de volgende ochtend gedragen ze zich alsof ze al vijfentwintig jaar zijn getrouwd. Marit krijgt een stapel bammetjes van Wim, en dan scheuren ze samen op een quad over de landerijen. Ze moeten even remmen voor Yvon, die wil weten of ze al gezoend hebben. Dat blijkt inderdaad het geval, en daarna scheuren ze weer verder -– zonder helm, maar dat hoeft niet want Marit heeft zich ingesmeerd met factor 50.

Boer Jaap praat wel maar zegt niks

Beetje ironisch dat Jaap Marian meeneemt naar het water, want het gesprek dat ze daar voeren raakt kant nog wal. Er worden wat plichtmatige complimenten over en weer geslingerd, maar eigenlijk wordt er niks gezegd. Marian ‘pikt dingen goed op’ en – vooruit – ze heeft ook wel ‘iets van diepgang’, maar daarna neemt Jaap gauw weer zijn toevlucht in ‘het is moeilijk onder woorden te brengen’. Marian krijgt het op haar beurt wéér voor elkaar om hun conversatie te laten klinken als een functioneringsgesprek met een enigszins overspannen HR-medewerker.

 
Terug op de kwekerij verschanst Jaap zich weer tussen zijn ordners, en paffen Petra en Marian een slof Marlboro Light weg tot het tijd is voor de koffie. Het lijkt erop dat Jaap speciaal voor de koffiepauze een gespreksonderwerp heeft bedacht: Petra vraagt hem veel naar huiselijke dingen, is hem opgevallen, en Marian niet. ‘Hoe zie jij dat, Marian?’ is zijn vraag. Het kan Marian (terecht) geen zak schelen of hij op z’n linker- of rechterzij slaapt, maar je ziet toch dat ze zich ineens realiseert dat ze iets minder personeelszaken moet doen, en iets meer ‘bedroomtalk’. Dan is het Petra’s beurt om even met Jaap te praten. Normaalgesproken is ze heel goed in flirten, maar Jaap zit zo te zeuren dat het allemaal zo ‘verrekte moeilijk’ is voor hem, dat ze niet eens aan haar gebruikelijke sexy innuendo’s toekomt en hem als een therapeut moet gaan zitten vertellen dat hij met z’n hart moet kiezen. Jaap grapt dat hij ze het liefst allebei wil houden. Marian zou daar best voor open staan.
 

Boerin Michelle kiest een kanjer

Het is oogsttijd, en Maarten en Ruud zitten ineens midden in een champignon-tsunami waar ze van Michelle de lange steeltjes en de zandvoetjes uit moeten sorteren. Ze zijn allebei intussen knetterverliefd op haar, en ook Michelle heeft vlinders, maar wel meer voor de ene dan voor de ander. Michelles moeder wil ze allebei wel als schoonzoon, dus aan haar hebben we niks. Ondertussen vindt Ruud het allemaal behoorlijk kritisch worden en zit Maarten qua spanning op 95%. Hij verzucht met puppy-ogen dat Michelle hem de schoonheid van het leven heeft laten zien, dus die kiezels op z’n chakra’s vorige week hebben effect gehad. Yvon arriveert en dus moet Michelle snel ophouden met huilen over alles wat er fout kan gaan. Ze kiest voor Maarten als favoriete werknemer. Ruud wordt naar binnen gestuurd om z’n spullen pakken, zodat het nieuwe stel het op een zoenen kan zetten op het ieniemienie tuinbankje. Moos de hond vindt het ook gezellig dus die klimt er fijn naast. Als Ruud weg is, verkassen ze als de wiedeweerga naar de hoekbank binnen, want die is groter.