Franska.nl

Als ik het niet te druk had, begon ik er nog een bedrijfje naast. ‘De vakantie-stalker’. Al weet ik dat daar echt niet iedereen op zit te wachten. Als ik weet dat iemand naar een plek gaat waar ik de weg ken, wil ik heel graag tips geven. Inclusief adres en telefoonnummer (heb ik natuurlijk). Er zijn mensen die daar heel blij mee zijn. Want als iemand weet waar je het lekkerst eet en het leukste slaapt, waarom zou je dan zelf gaan zoeken? In de tijd die je wint kun je tenslotte lekker van iets anders genieten.

Nou… heus niet iedereen is het daarmee eens. Als ik m’n pappenheimers goed genoeg ken, weet ik precies wanneer ik m’n mond moet houden. Zie ik soms tot m’n ontzetting aan hun route dat ze met precisie de leukste plekken weten te mijden… Mondje dicht. Kiezen op elkaar en inslikken. Een groot deel van de mensheid vindt namelijk niets leuker dan zelf dingen ontdekken. Zelfs al gaan ze naar plekken waar je honderden reisgidsen en sites over kunt vinden, willen ze toch liever niets vooraf weten. Zelf ontdekte pareltjes waar je toevallig tegenaan loopt zijn in hun ogen altijd leuker. ‘En ja, inderdaad Franska, dan eten we gewoon een keer of twee ergens waar het ontzettend tegenvalt, maar dat heeft ook wel wat.’

Ik zeg niks, knap hè?

Ik vind het gewoon leuk als mensen het naar hun zin hebben, dus vandaar dat ik me er graag tegenaan bemoei. Zag van de week nog op 24-Kitchen een man die bij de verkeerde tent in Portofino wilde gaan eten. Gelukkig ontdekte hij net op tijd dat ze daar alleen bevroren vis hebben. Zit je dus aan zee… Ik ben er al een keer ingestonken daar, dus ik zat op het puntje van m’n stoel.

Ik geniet er gewoon echt van als iemand een appje stuurt vanuit Florence, Parijs, Madrid, Londen, Kopenhagen, Milaan of New York om te vragen waar hij moet eten die avond. Ben nog in staat om voor ze te reserveren ook. En er even bij te vertellen wat ze dan moeten eten. Zoals ik al zei, ik ken m’n plaats en m’n pappenheimers. En houd me altijd net op tijd in. Denk ik. Ik hoor vanzelf wel als ik te ver ga. 

Het voelt gewoon een beetje als zelf op vakantie gaan, als me om tips gevraagd wordt. Heerlijk meegenieten van pret en voorpret. En af en toe vragen of ze het leuk hebben. Een appje dat ze niet vergeten een drankje te nemen om een uur of vijf. Mag toch?

Even een mini-onderzoek, voordat ik met zo’n bedrijfje begin. (Wees niet bang, doe ik niet hoor.) Maar ik wil het toch graag weten. Van welke partij ben jij? Van de zelf-ontdekkers of van de advies-inwinners?