De pil
De dochter van Stefanie is vijftien en heeft sinds een paar maanden een vriendje en wil graag aan de pil. Maar haar vader, Stefanies ex, is daar fel op tegen…
‘Noortje, mijn dochter van vijftien, gooit de voordeur met een harde klap dicht en smijt haar weekendtas in de hoek van de gang. Ik hoor haar binnensmonds praten maar kan niet verstaan wat ze zegt. Als ik vraag of ze het nog een keer wil zeggen kijkt ze me aan en dan zie ik haar betraande gezicht. ‘Ik mag van papa niet aan de pil’, zegt ze en dan begint ze opnieuw te huilen.
Een jaar geleden zijn haar vader Erik en ik uit elkaar gegaan. We delen het co-ouderschap over onze dochter en dat gaat stroef. Ik vind hem vaak nogal star en ouderwets in zijn houding ten aanzien van Noortje. Over hoe laat ze thuis mag komen, of ze met vriendinnen op vakantie mag en nu al helemaal over haar vriendje.
Soms denk ik dat hij dat doet om mij dwars te zitten. Er zit bij hem nogal wat oud zeer over de scheiding waardoor ik het in zijn ogen niet gauw goed doe. En al helemaal niet waar het om onze dochter gaat.
Hoewel ik probeer om me daar niet al te veel van aan te trekken vind ik het soms wel lastig. Want Erik en ik zijn dan weliswaar niet meer samen, we delen wel de zorg voor onze dochter. En hoe ingewikkeld is het voor een puber als je iets wel van je moeder mag, maar niet van je vader…
Sinds een paar maanden heeft Noortje een vriendje. Een aardige jongen van zestien die af en toe ook bij haar blijft slapen. Natuurlijk ben ik niet gek en begrijp ik heus wel dat ze inmiddels met elkaar naar bed willen of dat misschien al wel gedaan hebben. Hoewel ik ze wel heel jong vind, wil ik het niet verbieden.
Noortje vertelde dat haar vriendje niet bij haar mag blijven slapen als ze bij haar vader is. Dat verbaasde me eigenlijk niet. Ze is zijn enige dochter en hij behandelt haar nog steeds als een klein meisje. Maar dat meisje verandert in een jonge vrouw en daar heeft hij blijkbaar grote moeite mee.
Misschien ben ik wel wat vrijer dan Erik. Ook ik had al vroeg een vriendje dus begrijp ik onze dochter wel. Van mijn ouders mocht ik ook niet aan de pil. En omdat ik op mijn zeventiende al drie keer voor de morning-afterpil bij de huisarts zat – iets wat ik Noortje graag wil besparen – denk ik: beter een half jaar ‘te vroeg’ aan de pil dan een dag te laat!
Vorige week heb ik het onderwerp voorzichtig bij Noortje aangekaart en gezegd dat ik vond dat ze maar eens een afspraak bij de huisarts moest maken. Ik kon me zo voorstellen dat Noortje een gesprek met haar vader over de pil wel heel erg ongemakkelijk zou vinden. Maar omdat ik dit toch niet op eigen houtje wilde regelen heb ik Erik gebeld om uit te leggen wat er gaande was.
Hij werd woest. Hij vond dat hij ook het volste recht heeft om zich met dit soort zaken te bemoeien en dat ik niet in mijn eentje kon uitmaken dat onze dochter naar de huisarts mag om een recept voor de pil te regelen. Hoe zou ik het vinden als hij er opeens zo’n handelswijze op na zou houden en dat hij mij niet zou informeren over belangrijke beslissingen die onze dochter aangaan?
Ik ben als de dood dat Noortje zwanger raakt omdat ze van haar vader niet aan de pil mag. Aan de andere kant heeft Erik wel een punt dat ik daar niet alleen over beslis. Maar nu ik haar betraande gezicht zie, weet ik eigenlijk niet zo goed wat ik moet doen.’
Door: Stefanie
