De nominaties voor de Annie M.G. Schmidtprijs – deel 5: Kiki Schippers
Ik houd van mooie Nederlandse liedjes. Kon als kind al uren luisteren naar Frans Halsema, Jenny Arean en Conny Stuart en hun intieme gevoelige luisterliedjes die in het theater werden gezongen.
Kleinkunst van de bovenste plank. En nog steeds luister ik graag naar liedjes die speciaal voor het theater zijn geschreven. Sinds 1992 bestaat daar de Annie M.G. Schmidtprijs voor die jaarlijks aan de tekstschrijver, componist en uitvoerend artiest van het mooiste liedje van het afgelopen theaterseizoen wordt uitgereikt. Op 30 maart wordt bekendgemaakt wie de prijs wint. En omdat het zulke prachtige liedjes zijn deel ik ze graag met jou.
Eerlijk gezegd had ik nog nooit van Kiki Schippers gehoord. Door een verschrikkelijk verkeersongeval, twee weken voor de première van haar tweede solovoorstelling ‘Waar’, breekt Kiki twee rugwervels en wordt ze compleet afhankelijk van anderen. Ze kan niets meer alleen en dat is erg wennen. Haar revalidatieproces beschrijft ze haarscherp in deze voorstelling.
In dit genomineerde liedje zingt Kiki, die overigens een geweldige stem heeft, over haar verhuizing naar een klein dorp waar ze zich eigenlijk te groot voor voelt. De tekst van het liedje is doordrenkt met humor zoals Annie M.G. die zelf ook had. Dit is mijn favoriet!
Door: Irene Smit
Irene is redacteur bij Franska.nl. Met haar man, twee pubers en een teckel woont ze in Haarlem. Ze zou graag willen zingen als Ella Fitzgerald en koken als Nigella Lawson. Tot het zover is, blijft ze lekker schrijven over allerlei zaken die haar verbazen.
