De nieuwste modetrend: een boek als statussymbool
In de goede oude tijd was een boek nog om te lezen. Nu denk je misschien ‘wat doe je anders met een boek’, maar de realiteit is angstaanjagend.
In de goede oude tijd was een boek nog om te lezen. Nu denk je misschien ‘wat doe je anders met een boek’, maar de realiteit is angstaanjagend. Het boek is tegenwoordigblijkbaar een waar statussymbool om mee rond te zwiepen als je door de stad loopt.
Ik vind weinig charmanter dan iemand die in een knus café of op een terras een boek leest. Het heeft iets rustgevends, iets interessants, je bent op slag boeiend. Als het dan ook nog een fraai uitziende man is, dan nou ja – je snapt me. Daarom raak ik enorm van slag als mensen zoiets heiligs als een boek inzetten om het te faken. Je kan als je het mij vraagt net zo goed een bord boven je hoofd vasthouden met daarop ‘ik wil graag intelligent gevonden worden’.Toch begint het boek in schwung te raken bij de modeminnende mens en dan bedoel ik specifiek de mens die er normaal niet zo snel een boek bij pakt.
De cultstatus
Het is vooral het papieren boek dat het goed doet, vermoedelijk omdat het wat fotogenieker is dan zo’n ongezellig uitziende e-reader. Ikzelf zit inmiddels wel in mijn elektronische era. Vooral omdat vliegen tegenwoordig een tientje per toegevoegde kilo kost en de rugklachten na mijn dertigste steviger werden. Als lezer moet je keuzes maken. Maar niks is nowadays zo statusverhogend als een beduimeld exemplaar van Anna Karenina op tafel in een Fransuitziende bar naast je cappuccino met haver. Dat zou best interessant kunnen zijn, mits je het ook daadwerkelijk léést.
Op Elle.nl las ik dat boekenclubs een cultstatus hebben bereikt. We vereren deze verzameling mensen massaal. Nu wil het toeval dat ik ook een klein maar fijn boekenclubje heb. Niks statusverhogend is mij vreemd blijkt maar weer. Het is geen hoogdravend gedoe trouwens, gewoon een goed boek lezen en doornemen onder het genot van een glas wijn. We zijn niet ingewikkeld. Soms zorgt het voor gekibbel, want we zijn het graag met elkaar eens en raken van slag als de één het boek beter vindt dan de ander. Meestal zitten we fijn op één lijn en ga je het boek nog net iets anders zien dan je deed. Een toevoeging aan mijn leven dus.
De real deal
Wat ik dan zit te simmen? Kijk, ik moedig het aan dat mensen meer lezen. Begrijp me niet verkeerd. Als deze modetrend ervoor zorgt dat iedereen zich tot in de kleine uurtjes slimmer leest, dan zitten we goed. Dan gaat het ergens heen met de wereld. Dat spoort mensen aan het leven anders te zien. Het verruimt je woordenschat, het leert je de kunst van verdwijnen in een ander verhaal. Ik vind weinig fijner dan dit gevoel en hoop dat iedereen het kent. Het zou alleen zo zonde zijn als een boek niet verder komt dan het zijn van een accessoire en het ten onder gaat aan een hype. Dus als je mensen met een boek ziet, bevraag ze dan vooral. Het is de enige manier om zeker te weten of je met de real deal te maken hebt. En anders wordt het zo ongemakkelijk dat iemand uiteindelijk toch aan het lezen slaat.
Door: Adeline Mans
