Tak-Lie-Ja-Telle
‘Where can I find Kres-Nee-Pul-Skai?’ Nou… héél erg eerlijk? Ik had geen flauw idee waar ze het over hadden, die Amerikanen, toen ze me de weg vroegen in Amsterdam. Terwijl ze er bijna met hun neus voor stonden. Net als ik.
Je moet wel een heel erg sterk ontwikkelde en omgekeerde talenknobbel hebben wil je buitenlanders een beetje kunnen verstaan. Hebben die Italianen soms ook met ons. Ik kreeg in een serieus toprestaurant ook door de chef zelf een keer ‘Een heerlijke romige Tak-Lie-Ja-Tella’ voor m’n neus gezet.
Vind het een beetje flauw om steeds iedereen te verbeteren, dus houd meestal m’n mond. Ook als mensen zeggen dat ze deze zomer naar Puk-lie-ja gaan. (= Puglia). Kan er sowieso niet over meepraten, want ben er nooit geweest.
Hier onder vier ogen kan ik misschien best even tussendoor een minilesje uitspraak doen? Gewoon voor beginners. Ik wil niemand beledigen natuurlijk. En al helemaal niet beweren dat ik vlekkeloos Italiaans uitspreek. In tegendeel. Maar Tagliatelle en Puglia weet ik toevallig.
Zo zeg je dat
Tagliatelle = Tal-Ja-Telle
Puglia = Poel-Ja
Heel eenvoudig eigenlijk, gl wordt lj. Dat was het weer voor vandaag. Wordt vervolgd. Ciao!
O ja PS…
Kres-Nee-Pul-Skai bleek Krasnapolsky te zijn. Dat hotel op de Dam.
Door Franska
Fotografie portret: Esmée Franken. Visagie: Charlotte van Gulik, Haar: Isabella Greuter
