Mijn leukste huwelijken waren de eenvoudigste met zelfgebakken appeltaart en een thuistap, maar wel die waar iedereen samen was, de hele dag.
Of je trekt je lekker niets van mij aan, dat mag ook. Als je maar weet dat er dan afhaakgevaar bestaat.
De invitatie seperatie
Het gebeurt overal, van huwelijken tot kinderfeestjes. Een deel mag aanschuiven bij het diner, de tweede-ring-vriendinnen moeten zichzelf even zien te vermaken en mogen later aanhaken op de dansvloer bij de coverband. Bij kinderfeestjes worden appgroepjes aangemaakt: een voor het feest en een voor de sleepover.
Ik heb daar op zich geen problemen mee, want je bent nu eenmaal closer met de een dan met de ander, maar als de tweedeling op dezelfde dag plaatsvindt, heb ik er geloof ik wel wat moeite mee. Omdat je zo duidelijk het verschil tussen de privileged people en de paupertjes (ik chargeer hè, laat mij ook even een stukje met een mening schrijven) laat zien.
Toen we nog jong en sappig waren en over de bruiloften buitelden, kregen mijn geliefde en ik ook vaak de invite waarbij we wel gewenst waren bij ceremonie en feest, maar daartussen zelf moesten dineren. “Dat feest, dat redden we niet,” was ons standaard antwoord. Dan waren we namelijk al dronken, zo zeiden we.
Tikje overdreven, maar als ik zes tranen heb geplengd tijdens de voltrekking, daarna champagne heb gedronken, twee witte wijn bij de receptie en vervolgens thuis op de bank drie uur heb moeten wachten om me weer naar het feest te verplaatsen, heb ik meer zin in een dvd’tje (dat was in het pre-Netflix-tijdperk) en een kop thee. Dus wij gaven, bot misschien, meteen van tevoren aan dat we het laatste onderdeel van hun mooie dag dan niet gingen redden.
Bij kinderfeestjes vind ik het soms ook pijnlijk als ik de helft van de kinderen met uitpuilende tassen zie aankomen omdat die aansluitend ook van het slaapfeestje mag genieten. Ja, als je bij de happy few hoort ben je extra blij, zo zit ik dan ook wel weer in elkaar. En ik begrijp ook dat je niet iedereen kunt faciliteren en dat een diner voor 100 man net even iets boven je budget is.
Maar als ik ongevraagd mijn advies zou mogen geven: houd je huwelijk dan heel klein (ik weet het, da’s ook separatie, maar dan wel volledig) waarbij je iedereen alles geeft en geef een paar weken daarna nog een borrel/feest voor iedereen, houd dat slaapfeestje op een andere dag dan het partijtje zelf (dan heeft je kind twee leuke verjaardagsmomenten) of doe het allemaal net iets eenvoudiger op je huwelijk zodat je iedereen te eten en te drinken kunt geven.
Mijn leukste huwelijken waren de eenvoudigste met zelfgebakken appeltaart en een thuistap, maar wel die waar iedereen samen was, de hele dag.
Of je trekt je lekker niets van mij aan, dat mag ook. Als je maar weet dat er dan afhaakgevaar bestaat.