Franska.nl

De fatbike-kinderen vormen een nieuwe jongerencultuur

Daarin is het normaal om mensen lastig te vallen en vervolgens hard weg te rijden.

 

 

Ik zag vanaf de stoep hoe een paar fietsers – ik bedoel de ouderwetse huis-tuin-en-keuken fietser die de trappers nog gewoon op eigen kracht moet ronddraaien – haastig naar de kant van het fietspad slingerden en hoe een mevrouw op leeftijd haar fiets tot stilstand bracht en beduusd afstapte. Er werden blikken van verstandhouding uitgewisseld. Een man vloekte hartstochtelijk. De mevrouw op leeftijd riep heel hard ‘ongehoord’. En inderdaad was het ongehoord hoe dit joch met grote zigzagbewegingen zijn fatbike met zo’n moordend tempo over het fietspad joeg dat alle andere fietsers aan de kant werden gedwongen.

 

Was dit een incident? Nee, dat was het niet. Het blijkt een rage te zijn: kinderen op fatbikes die heel hard rakelings langs je heen scheren om je de stuipen op het lijf te jagen of soms nog erger.

 

Het overkwam een mevrouw die in het Parool haar verhaal deed. Het jongetje dat haar lastigviel kwam, met zijn vriendje achterop, vanaf de andere kant van het fietspad aanrijden en dat ging hard – mevrouw schat zo’n 30 kilometer per uur. Ze zag de jongen naar haar kant van het fietspad bewegen en riep in een reflex ‘niet doen!’. Want mevrouw had het al eerder meegemaakt en wist wat er komen ging. Dit kind heeft er, net als veel andere kinderen, een spelletje van gemaakt om met een rotvaart langs andere fietsers heen te scheren. Dat het ‘niet doen!’ haar niet ging helpen, dat snapt ze achteraf nog wel. Dat het kind dat de fatbike bestuurde haar vervolgens, precies op het moment dat hij langs haar reed, in haar gezicht zou spugen, dat was nieuw voor haar. Dat de twee jongetjes op de fatbike erachter haar vierkant uitlachten, maakte het nog een graadje erger. Maar wat kon mevrouw doen? Binnen een paar seconden waren de kinderen alweer 100 meter verderop.

 

Thuisgekomen zette mevrouw haar fiets binnen en voelde ze dat ze moest huilen. Niet omdat het kind op zijn fatbike – dat waarschijnlijk maar net de 14 jaar aantikte, schat ze – haar bang had gemaakt of pijn had gedaan. Nee, omdat ze zich gewoon zo enorm vernederd voelde. Pas toen de shock een beetje was weggeëbd, kwam de ingeving om de spuugspetters van haar gezicht en handen te wassen.

 

De fatbike-kinderen vormen een nieuwe jongerencultuur, waarin het normaal is om mensen lastig te vallen en vervolgens hard weg te rijden. Is er iemand die níet van mening is dat dit om maatregelen vraagt? En dat die maatregelen er niet alleen mee te maken moeten hebben dat de fatbikers niet meer zo hard kunnen, maar ook dat kinderen ze niet langer mogen besturen?

 

Bron: Het Parool