De clubkas
De man van Elise is al jarenlang fanatiek betrokken bij de voetbalclub van hun zoon. Tot er iets gebeurt dat alles op z’n kop zet.
‘Als Mats de keuken inloopt schenk ik zwijgend een kop koffie in. We zien elkaar wel maar doen net of de ander er niet is. Ik kan niet anders, want sinds een paar dagen ben ik achter zijn grote geheim gekomen en ik stik zowat van woede.
Al jarenlang is Mats penningmeester van de voetbalclub bij ons in het dorp, waar hij sinds hij een klein jongetje was zelf ook in een elftal speelt. Hij is fanatiek en betrokken en steekt er heel veel van zijn vrije tijd in, want hij coacht ook nog het team van onze zoon. Alles voor de club, die ook een fijne uitlaatklep was voor het harde werken in zijn bedrijf.
Zeker tijdens de coronacrisis had hij die afleiding nodig, want zijn opdrachten droogden op en ondanks de steun van de overheid teerde hij behoorlijk in op zijn buffer. Ik zag dat hij zich zorgen maakte, maar als ik ernaar vroeg zei hij er niet zoveel over. Het kwam allemaal wel goed. Er stond nog altijd geld op onze rekening om de boodschappen te doen en om de hypotheek te betalen. We hadden inderdaad geen geldzorgen, dus geloofde ik hem. En het zou vanzelf wel weer goedkomen met de opdrachten.
Maar vorige week kwam Mats onverwacht vroeg thuis. De kinderen waren buiten aan het spelen en zenuwachtig zei hij dat hij meteen met me wilde praten. Ik schrok heel erg, want wat kon er aan de hand zijn? Was hij soms ziek? Ik keek hem doordringend aan maar zag niks geks. Wel dat hij heel nerveus was. Gejaagd zei hij dat er iets was wat hij me wilde vertellen voor ik het van een ander hoorde. Maar dat ik hem moest geloven dat hij het voor ons gedaan had. Ik snapte er helemaal niks van. Wat had hij dan voor ons gedaan?
Na enig aandringen begon hij te praten. Dat het nu een paar jaar na de coronacrisis nog steeds erg slecht ging met het bedrijf en dat hij door zijn reserves heen was. Maar omdat hij mij niet met zorgen wilde opzadelen zocht hij naar een oplossing. De bank wilde hem niet meer tegemoetkomen dus moest hij op een andere manier aan geld zien te komen. Omdat hij als penningmeester van de club het vertrouwen van de rest van het bestuur had werd hij eigenlijk nooit gecontroleerd.
Daarom had hij een constructie bedacht waar niemand achter zou komen en die hem zou helpen om zijn bedrijf overeind te houden. Hij sluisde stiekem bedragen van de rekening van de club naar zijn bedrijfsrekening. Het zou maar tijdelijk zijn. Als een soort lening die hij uiteraard weer terug zou betalen. Maar hij had er geen rekening mee gehouden dat een van de bestuursleden nattigheid voelde en, toen hij de administratie controleerde, allerlei bonnen ontdekte die niet door Mats gedeclareerd mochten worden. Mats werd gebeld voor een verklaring, maar die had hij uiteraard niet. Het bestuur heeft hem toen meteen uit zijn functie gezet en geroyeerd als lid.
We wonen in een klein dorp waar iedereen elkaar kent en de roddel zich snel verspreidt. Hij kon dus niet anders dan mij de waarheid vertellen. Binnen de kortste keren gingen er de wildste verhalen rond. Dat we voor tienduizenden euro’s uit de clubkas hebben gestolen. Dat Mats verslaafd zou zijn en het geld daarvoor nodig had.
Als ik nu boodschappen doe schaam ik me kapot. Ik zie de mensen wel kijken als ik af sta te rekenen en ik weet niet hoe snel ik daarna weer naar huis moet fietsen. Dat ik nu met de nek word aangekeken vind ik tot daaraantoe. Maar dat de kinderen ook de dupe zijn van het bedrog van Mats vind ik echt verschrikkelijk. Onze zoon snapt er niets van dat zijn vader geen coach meer is en zelfs niet meer meegaat naar het veld. En als ik langs de lijn sta zie ik de andere ouders naar me kijken en fluisteren. Een verschrikkelijk gevoel omdat ik er eigenlijk niets mee te maken heb.
Dat vind ik misschien nog wel het moeilijkste. Want net als de club vertrouwde ik mijn man ook blindelings. Maar hoe ik nu met hem verder moet weet ik niet. Hij deed het voor ons, zei hij. Zodra hij weer geld had zou hij alles meteen weer terugbetalen. Het was een perfect plan waar niemand achter zou komen. Maar dat hij daarmee alles op het spel zette, daar had hij blijkbaar niet over nagedacht.’
Door: Elise
