Franska.nl

Ik heb een lunchafspraak met vrienden -lunchen op zondagmiddag staat voor Italianen gelijk aan een zeer uitgebreid diner en duurt meestal van één uur ‘s middags tot een uur of vier. Daarna maak je nog een passegiata door de hoofdstraat van het dorp en klets je wat bij met de vrienden die je tegenkomt. Daarom verheug ik me altijd extra als ik een eetafspraak heb op zondagmiddag. Wel even reserveren want de meeste restaurants zitten bomvol. En dat maakt het ook zo gezellig, samen met het feit dat Italianen ook zo genieten van deze lunch. Ik heb een tafel gereserveerd bij Café Seven, ooit begonnen als bar maar in de loop der jaren is het uitgegroeid tot bar annex restaurant. Het is een echt familiegebeuren. De twee zoons zijn met de bar van start gegaan maar nu het restaurant erbij is gekomen tovert hun moeder de heerlijkste gerechten uit de keuken en hun vader verleent allerlei hand- en spandiensten. 
 
Ze telen hun eigen groentes, schieten af en toe een everzwijn en zoeken zelf naar truffels. Mama kookt erg creatief maar ook papa of een van de jongens kunnen soms erg verrassend uit de hoek komen. Zo ook vanmiddag, er staat Veloute di Cavolo Rosso op de kaart. In eerste instantie trek ik een beetje mijn neus op, rode koolsoep! Maar aan de andere kant we zijn hier wel wat gewend en ze koken altijd fantastisch. Omdat zo’n Veloute meestal nogal vult vragen we of we de soep met z’n drieën kunnen delen, dat is hier namelijk heel gewoon. Michele, de oudste zoon vertelt trots dat hij de soep heeft gemaakt en wij antwoorden dat we erg benieuwd zijn hoe de soep zal smaken. Michele straalt nu en draait met zijn wijsvinger twee keer heen en weer op zijn linkerwang, het bekende gebaar als je wil zeggen dat iets echt heerlijk is.
 
 Na tien minuten komt hij terug met een groot bord soep, we krijgen er drie schaaltjes bij met pijnboompitten, zongedroogde tomaatjes en uitgebakken bacon, en over de soep waren nog wat basilicumblaadjes gestrooid. Eerst denk ik enigszins verbaasd ‘wat een vreemde combinatie’, alleen de uitgebakken bacon lijkt mij logisch. Maar jongens, wat hebben wij gesmuld, iedere hap was een sensatie want waar je de soep ook mee combineerde, de basilicum, de zongedroogde tomaat, de bacon of de pijnboompitten: het was echt superlekker. Natuurlijk kwam Michele even vragen of we het lekker vonden en wij maakten natuurlijk alleen maar dat ene gebaar. Michele glunderde van oor tot oor en toen ik hem om het recept vroeg voor Franska.nl kon zijn zondag niet meer stuk.

Ingrediënten

• Halve rode kool
• 1 grote ui
• Bouillon 
• 250 gr zure room
• Zout en peper naar smaak
• Olijfolie

 
Garnituur

• Pijnboompitten, even geroosterd
• Half ons bacon, fijn gesneden en even gebakken
• Half zongedroogde tomaatjes in dunne reepjes
• Hele blaadjes basilicum

 
Snij de uien en de rode kool in grove stukken, fruit de uien aan in de olijfolie en voeg de rode kool toe, bak de rode kool een paar minuten mee, wel af en toe roeren zodat de kool niet aanbakt. Schenk de bouillon erbij en laat het geheel op een laag vuur een kwartier koken. Proef even of de rode kool goed gaar is, anders nog een minuut of vijf extra laten pruttelen. Blender het geheel dan tot het goed glad is, even door een bolzeef zeven en zet de soep weer op het vuur. Voeg de zure room toe en breng op smaak met wat zout en peper. Schep de soep op en strooi er een paar basilicumblaadjes over. Geef het garnituur er in losse bakjes bij.

Buon apetito.