Franska.nl

Dat staat ook nog op mijn lijstje

Heel veel mensen hebben lijstjes, zo blijkt.

 

Heel veel mensen hebben lijstjes, zo blijkt. En dan heb ik het niet over de standaard to-do-lijstjes die je nodig hebt om je werkdag door te komen. Ook geen boodschappenlijstjes, of een lijstje met verjaardagen. Zelfs geen lijstje van wie er het laatste rondje heeft betaald en wie de volgende keer aan de beurt is.

 

 

 

 

Er schijnen lijstjes te zijn met dingen die mensen ook nog ooit willen in hun leven. Het viel me voor het eerst op toen ik een paar jaar geleden mijn boek publiceerde. Dat blijkt zoiets te zijn wat op veel lijstjes van mensen staat. Maar nu ik naar Mallorca ben verhuisd hoor ik het nog veel vaker. ‘O, dat staat ook op mijn lijstje, om eens in het buitenland te wonen.’ En toen ik laatst een lange reis maakte met mijn kinderen was ook dat de veelgehoorde reactie van mensen wanneer ze hoorden waar we naartoe gingen.

 

 

 

 

Ik vraag me oprecht af waarom mensen dat soort lijstjes hebben. Ik bedoel: als er iets is wat je graag wilt, dan werk je er toch aan om het voor elkaar te krijgen? Wat houdt je tegen? Toen ik twee jaar geleden behoorlijk ziek werd, was meteen duidelijk dat het niet levensbedreigend zou zijn. Maar toch, als je eenmaal deze ziektje in je lijf hebt gehad, voelt het niet meer zo vanzelfsprekend dat je 94 wordt. Althans, niet voor mij. Het wakkerde een urgentie in mij aan om de dingen NU te doen.

 

 

 

 

Er is een onderzoek gedaan naar waar mensen het meeste spijt van hadden op hun sterfbed. En wat blijkt? Het waren niet de fouten die ze gemaakt hadden, niet de verkeerde keuzes of het stoten van hun neus. Het meeste spijt hadden mensen van dingen die ze niet gedaan hadden. Die ze hadden uitgesteld omdat ze later wel zouden komen. Niet gedaan omdat de omstandigheden het niet toelieten. Of domweg omdat ze er de moed niet voor hadden.

 

 

 

 

Ik kan je uit ervaring vertellen dat het geweldig is om de dingen te doen die je altijd al heel graag wilde. Ja, inderdaad, een boek schrijven is gaaf. Naar het buitenland verhuizen ook. En dat andere continent bezoeken met je gezin. Ik heb me altijd vastgehouden aan de volgende stelregel: op het moment dat het Gedoe in je leven opduikt, wil je het Goede zwaarder laten wegen. Stomme dingen komen vanzelf, voor leuke dingen moet je moeite doen. En leuke dingen heb je berehard nodig, als je hele leven op instorten staat. De neiging is dan om te focussen – zowel praktisch als met je gedachten en emoties – op al het leed. “Arme ik” heeft ook mij avondenlang gezelschap gehouden op de bank. En de enige manier om haar weg te krijgen, is als de wiedeweerga aan de slag met dat lijstje van je. En vlug een beetje!