Dat komt niet meer goed tussen Best en mij
Ik moet nog vaak denken aan dat stelletje jongens uit het Brabantse Best die we in Milaan tegenkwamen. Het leken nog van die aardige types…
Intussen is het al een paar jaar geleden, maar vergeten doe ik het niet. Met z’n vieren gingen we tijdens de designweek naar het feestje van een bekend woontijdschrift in Milaan. Op een prachtige locatie, heel ver uit het centrum. Het was er supergezellig en het werd dus zo laat dat er niets anders op zat dan met een taxi terug te gaan. Stonden we dan, met z’n vieren, hopend dat er een taxi zou stoppen die ons alle vier tegelijk mee wilde nemen. We stonden in de buurt van andere taxi-gegadigden en vormden op die manier een soort wachtrij. Intussen groeide het groepje taxi-wachtenden achter ons aan, er waren duidelijk veel meer mensen die van dat feest kwamen en terug naar hun hotel wilden.
Eigenlijk stonden we best op een goed punt. Op een kruising van een aantal wegen, waardoor je nog het meeste kans maakte dat er eentje voorbijkwam. Meestal waarschuwen taxichauffeurs elkaar ook wel als er ergens een rijtje staat te wachten, dus daar hoopten we maar op. En de mensen die er eerder stonden dan wij verdwenen van lieverlee met taxi’s die hun lampje ‘vrij’ aan hadden staan. Dus we hadden goede moed. Ook al was het laat, waren we moe en begon het knap fris te worden, waar we helaas niet op gekleed waren. Op een gegeven moment kwamen er drie erg aardige Brabantse jongens bij ons staan. We stonden gezellig met ze te kletsen, ze vertelden wat zij allemaal deden in de designwereld. We hadden echt lol met elkaar. Dat doodde meteen de wachttijd een beetje.
Ineens was een van die jongens verdwenen. Ach, misschien moest ie erg nodig en stond ie even ergens om de hoek, dacht ik nog. Totdat ik hem hard zwaaiend en luidkeels naar z’n vrienden roepend langs zag komen in een taxi, die vlak voor ons stopte, de jongens inlaadde en ons lelijk op onze neus kijkend achterliet, want die zogenaamd aardige jongens uit Best bleken dus helemaal niet zo vriendelijk. Ze kaapten mooi voor onze neus die taxi weg, omdat een van hen net even verderop die taxi had weten te onderscheppen voordat ie bij ons was.
Terwijl ze wegreden draaiden de ‘Bestenaren’ de raampjes open en riepen ook nog even keihard naar ons ‘Goed, Beter, Best!’ Hoezo aardig? Sorry voor alle aardige mensen uit Best, maar als ik tegenwoordig Best hoor, moet ik altijd aan die avond denken. Mwah dus.
Even het aantal inwoners van Best gegoogeld. Oeps. Nu dus óf 29.823 mensen tegen me in het harnas gejaagd. Of (want dat kan ook!) 29.823 mensen die het goed willen maken met me. Ik reken op het laatste uiteraard ;-)
Door: Franska
