Natuurlijk ben ik ook gek op dat beest en mag ie meer dan goed voor ‘m is. Dus als je in het park bij mij in de buurt wandelt en je ziet een gekke teckel op je af rennen. Sorry, sorry, sorry, dat doet ie anders nooit!
Dat doet ie anders nooit.
Sommige hondeneigenaren zijn wel heel erg gek op hun dier. De beestjes mogen alles. Op de bank liggen of in het bed naast het baasje slapen. Soms hoeven ze zelfs niet te luisteren.
In Nederland zijn er meer dan twee miljoen honden en helaas loopt het contact tussen de eigenaren en anderen niet altijd even vlekkeloos. Ik zie ze regelmatig ruziemaken in het park, de hondenhaters en de hondenliefhebbers. Ze spreken allebei Nederlands, maar verstaan elkaar voor geen meter. Het gebeurt bijna dagelijks en ik zie het inmiddels als theater. Zo is er de hardloper die steevast achternagezeten wordt door een klein wit keffertje. De loper probeert het park zo snel mogelijk te passeren, want het keffertje wil de atleet altijd in zijn enkels happen. Volgens mij laat zijn baasje hem stiekem expres los zodra de hardloper het park in rent. Met alle drukke handgebaren en boos taalgebruik tot gevolg.
En die enorme Sint Bernard dan, die heel nerveus wordt van passerende wielrenners. De achterste fietser van het peloton schrikt zich altijd wezenloos als deze hond, formaat kameel, opeens naast hem loopt en heel diep begint te grommen. ’Dat doet ie anders nooit’, roept zijn eigenaar steevast. Tuurlijk!
In de zomer zijn er de mensen die willen barbecuen. Dan is het extra feest voor de honden op het losloopveldje. Die snappen natuurlijk niet dat ze alleen achter de paaltjes lekker vrij mogen rennen, en lopen linea recta op de geur van die heerlijke worstjes af. De baasjes zijn boos omdat de hond nogal hardhandig wordt weggeduwd, de barbecuers omdat ze balen dat er minder worstjes te verdelen zijn. Ook altijd goed voor wat vuurwerk!
Zo had mijn buurvrouw eens een puppy inclusief het baasje in haar tuin. Toen ze vroeg waarom deze dame en haar hond in de tuin stonden, antwoordde de dame dat haar hond het luisteren nog moest leren. ‘Maar toch niet in mijn tuin?’ zei mijn buurvrouw verbaasd. Het baasje vond mijn buurvrouw maar een zeurkous en bleef ongestoord proberen om haar Buster in beweging te krijgen.
Inmiddels heb ik zelf al een tijdje een hond en slinger ik een beetje heen en weer tussen de haters en de liefhebbers. Want een teckel luistert per definitie niet. Lastig hoor.
Door: Irene Smit
Irene is redacteur bij Franska.nl. Met haar man, twee pubers en een teckel woont ze in Haarlem. Ze zou graag willen zingen als Ella Fitzgerald en koken als Nigella Lawson. Tot het zover is, blijft ze lekker schrijven over allerlei zaken die haar verbazen.
