Dag goede voornemens!
Ja dág, niet álles hoeft meteen rennend!
In de derde week van januari zijn de meeste goede voornemens passé. Althans, het voornemen is er misschien nog wel, de discipline niet. En lees ik daar toch dat het een naam heeft: het Syndroom van de Valse Hoop.
Rennen zou ik. Drie keer per week. Weg dat luie vet. Weg dat beschamende gehijg na die twee schooltrappen bij het wegbrengen van m’n dochter. Welkom stevige basisconditie en turbodijen. En die pas gekochte zware hoepel zou m’n taille ook weer maatje wesp moeten krijgen.
De eerste twee weken van januari hield ik inderdaad vol. M’n focus was zoals uit de boekjes. En toen was er die bekende, cruciale derde week. Druk! Afspraken. Tikken. Muziekles. Nog meer tikken. En o ja, de hond! Waar de sneeuw wél bleef liggen, verdween m’n focus als… nou ja, sneeuw voor de zon.
Psychologen hebben daar dus een naam voor: het Syndroom van de Valse Hoop. Hierbij kom je – want elk jaar opnieuw – in een cyclus van mislukking en hernieuwde pogingen. Sterker nog, onrealistische verwachtingen plus de uiteindelijke mislukking van de poging jezelf te veranderen maken dat je er wel wat anders mee bereikt: je zelfvertrouwen gaat eraan.
Dus pakte ik zojuist m’n renschoenen én m’n hond – lekker efficiënt – en dribbelden we samen weg. Ging prima – m’n opgebouwde conditie van de eerste twee weken wás er nog. Maar bij die ene steile heuvel dacht ik: ja dág, je hoeft niet meteen álles rennend af te leggen. En dat was uiteraard het moment dat die marathonlopende schoolpleinmoeder me voorbijfietste. ‘Lekker aan het rennen?’
Ik riep haar nog even na dat deze heuvel toch wel héél steil was. Maar ze hoorde me niet – ze was al omhoog geschoten. Ach, dacht ik, zolang ik dit jaar maar geen syndroom rijker word. En ik rende weer door. (Oké, nu even eerlijk. Dat deed ik pas toen ik helemaal boven was.)
Beatrijs Bonarius is tekstschrijver & eindredacteur. Een mediavreter, zoals ze zelf zegt. Met een vrolijke, scherpe blik – en dito toetsenbord – kijkt ze voor Franska naar de actualiteit.
