‘Daar zat ik dan, te bedenken hoe ik zo snel mogelijk weg kon komen’
Kijk om je heen en je ziet ze overal lopen: van die perfecte stelletjes die eruitzien alsof ze elkaar moeiteloos hebben gevonden zonder ook maar één slechte date te hebben meegemaakt.
Mega irritant. Geloof mij maar als ik zeg dat dit uiterst zeldzaam is en je absoluut niet de enige bent wiens mislukte-date-teller inmiddels op ontelbaar staat.
In de categorie ‘gedeelde smart is halve smart’ nemen we je in de nieuwe rubriek ‘Dating Disasters’ dan ook wekelijks mee in onze allerergste, uiterst gênante en meeste lachwekkende dates. En ik zou natuurlijk geen teamplayer zijn als ik zelf niet het spits zou afbijten. Ik presenteer: met stip op één mijn meest kansloze date ooit. Komt-ie.
‘Ik kook voor je,’ zei hij. Geweldig, een avond Thuisbezorgd skippen klonk als muziek in mijn lege portemonnee en aangezien dit letterlijk zijn beroep was, kon dit niet mis gaan. Dacht ik.
Ik kende hem al een tijdje. We ontmoetten elkaar in een drukke club, maar verder dan een vluchtige kus in het trappenhuis van zijn flat was het niet gekomen. Tot nu, want nu was hij er absoluut wel aan toe. Dacht hij.
Ik accepteerde zijn aanbod – na een Oscarwaardige hard to get performance – meteen. Wie hield ik voor de gek, ik had al een crush op deze man vanaf het moment dat ik hem zag. Een crush gebaseerd op niks meer dan zijn blonde krullen en de mysterieuze blik in zijn ogen.
Gelukkig wist ik al een beetje hoe de vork in de steel zat met deze man, dus was ik absoluut niet verbaasd dat onze afspraak na een paar weken van dodelijk vermoeiend appcontact en drie (!) keer verzetten pas plaatsvond (ik weet het: op dat moment hadden alle alarmbellen natuurlijk als een gek moeten afgaan, maar ik wilde gewoon héél graag naast die blonde krullen op de bank zitten, oké? Ik ben er ook niet trots op). Bereid om het maar helemaal op te geven appte ik nog één keer of het dit keer wel door zou gaan. Hij stemde medium enthousiast in, maar we hadden in ieder geval een afspraak die doorging.
Na mijn zelfvertrouwen en mijn laatste losse euro’s bij elkaar te hebben gesprokkeld voor een flesje Pinot Grigio wandelde ik richting zijn huis. Met fladderende zenuwen en de neiging om die fles vast in de lift open te maken belde ik aan. Ik stapte de lift in en werd met de verdieping nerveuzer. Ik wist het zeker: dit ging een topavond worden.
Ik haalde diep adem en stapte de lift uit. Tegelijkertijd ging zijn voordeur open, ik keek omhoog. Zijn krullen zagen er anders uit. Had hij serieus niks aan zijn haar gedaan? Hij keek doodmoe uit zijn ogen en leek het niet nodig te hebben gevonden zich om te kleden voor onze date, want zijn shirt zat onder de etensvlekken.
We liepen verder zijn huis in en net op het moment dat ik wilde vragen wat er op het menu stond viel mijn blik op de eettafel. Ik was stómverbaasd. Lag daar nou serieus een dikke vette half opgegeten Dr. Oetker-pizza? Ja, het was echt zo. Hij had al gegeten. Van schrik knalde ik mijn fles wijn op tafel. Te lamgeslagen om überhaupt commentaar te geven op deze onverwachte wending vroeg ik: ‘Zullen we?’ Dan maar aan de drank.
‘Nou,’ zei hij, ‘ik sla even over, ik ben wat brak.’ En schonk, nadat hij mij, mijn eigen wijn had ingeschonken, een glas water voor zichzelf in. Oh, wat had ik graag gewild dat hij voor de vierde keer had afgezegd. Maar dat was niet zo.
Nu laat ik me niet zomaar uit het veld slaan. Vastberaden hier alsnog een geslaagde avond van te maken begon ik te praten over ditjes en datjes. Ondertussen was mijn tweede glas leeg en steeg de wijn steeds sneller naar mijn hoofd, want ja, dat krijg je als je niks te eten krijgt.
Dit was dan ook de avond dat ik erachter kwam dat twee glazen wijn op een lege maag er bij mij voor zorgen dat mijn filter niet meer bestaat, aangezien ik besloot te vragen waarom hij mij nou eigenlijk precies had uitgenodigd. Ik had ieder antwoord verwacht, behalve: ‘Dat weet ik eigenlijk niet. Nu we het er over hebben merk ik dat ik hier toch liever met mijn ex had gezeten, ik ben echt niet toe aan nieuwe dates.’ Wat?! Van schrik schonk ik nog een wijntje in. Wat deed ik hier dan? Waarom zat ik nu weer met een vol glas? Wat moest ik hierop zeggen? Jezus, wat had ik een honger ook.
Eerst maar eens even naar het toilet, even mezelf herpakken. Net op het moment dat ik de deur dicht wilde doen rende hij achter me aan met een rol wc-papier. ‘Hier, volgens mij is het op.’ Ik wist niet of ik moest lachen of een beetje moest huilen van ellende. Daar zat ik dan, als een soort onwelkome campinggast, mét stiletto’s, te bedenken hoe ik daar zo snel mogelijk weg kon komen.
‘Ik ga, zal ik de wijn hier laten?’ vroeg ik toen ik terugkwam. Ik bedacht me meteen. Hij krijgt mijn wijn niet. Met een nog halfvolle fles marcheerde ik richting de voordeur en gaf ik hem óók nog een kus op zijn wang. I know. Ik had hem een kus op zijn scheen moeten geven, met mijn voet.
En zo stond ik, na de meest anticlimactische avond van mijn leven, nog geen twee uur later weer in dezelfde lift. Met elke verdieping werd ik verdrietiger, ik voelde me ontzettend afgewezen. Eenmaal buiten keek ik om me heen, het was nog vroeg. Voor mijn huis moest ik linksaf, maar rechtsaf woonde een vriendin. Ik belde haar meteen in alle staten op en binnen vijf minuten stond ik in haar woonkamer. Ze verontschuldigde zich voor de rommel, maar wat was ik hier honderd keer liever dan bij die vent op de bank. Ze gaf me een glas waar ik het restant van de wijn meteen in leegschonk, opende zelf een biertje en binnen 0,3 seconden zaten we alweer te gieren om wat er zojuist gebeurd was. Dat huis, die wijn, die pizza, DAT WC-PAPIER!
Dit was de laatste plek waar ik had verwacht te eindigen die avond, maar de enige plek waar ik op dat moment wilde zijn. Aan het einde van de avond strompelde ik met een maag louter gevuld met één fles Pinot Grigio, maar met een vol hart, haar flatgebouw uit en wandelde ik via de snackbar richting huis. Zo’n goede afsluiter van een date heb ik nog nooit gehad.
Wil jij jouw Dating Disasters ook met ons delen? Leuk! Stuur een mail naar info@franska.nl en misschien lees je jouw verhaal hier binnenkort wel terug.
