Weet je wat? Ik blijf lekker binnen
Caroline houdt niet van Koningsdag en dat zit zo.
Het risico lopend dat jullie me allemaal een rare humeursmurf vinden, ga ik het toch hardop schrijven: ik hou niet van Koningsdag. Ik hield ook niet van Koninginnedag trouwens, dus met de persoon heeft het niks te maken.
Grootste probleem? Ik zie er de lol niet van in. Is toch gewoon gezellig, waar doe je nou moeilijk over? Ik hoor het u denken. Het ligt inderdaad 100% aan mij. Maar neem de vrijmarkt in mijn woonplaats Amsterdam. Al de avond ervoor komen boeren, burgers en buitenlui naar de stad om een plekje te bezetten. Als je ’s ochtends de gordijnen opendoet, zitten ze breeduit op je stoep. Meestal vriendelijke mensen die je meteen koffie aanbieden, dus daar komt mijn chagrijn niet vandaan. Dat ontstaat als ik kijk naar de spullen die ze hopen te verkopen. Had je vroeger de schijt-aan-sonja-bakker-dag, waarop je alles mocht eten wat je wilde, tegenwoordig is dit de schijt-aan-marie-kondo-dag: sleep alle mogelijke pestzooi je huis binnen. Een immense treurnis overvalt me als ik het zie, die kilometers en kilometers lange stoet van in oranje gehulde mensen die langs je reinste meuk schuifelen. Ik snap het gewoon niet.
Tegenwoordig is dit de schijt-aan-marie-kondo-dag
Dan ga je toch een ontspannen biertje drinken? Zou je denken. En dat is op zich nooit een slecht plan, maar… van bier moet je onherroepelijk plassen. En laat dat vandaag nou net niet tot de mogelijkheden behoren. Een kwelling is het. Vind ik dan. Ik wacht altijd nèt te lang en kom dan in een rij met dertig wachtenden voor me terecht. Die in toenemende mate van joligheid verkeren. Waardoor ik dan uit mijn humeur raak. Niet te doen.
Dus wat doe ik? Ik probeer de stad uit te gaan. Lekker een paar dagen naar mijn vriendin in Spanje bijvoorbeeld. Of als ik mazzel heb naar een tropisch eiland. En als dat niet lukt, dan blijf ik gewoon binnen. Zoals vandaag. Met een zak chips en een goed boek. Of ik bingewatch er een compleet Netflix-seizoen doorheen.
P.S. Mijn meest geslaagde koninginnedag? Die beleefde ik ooit op onze ambassade in Peking… lekker overzichtelijk.
Caroline Griep is journalist en personal organizer. Ze schrijft over opgeruimd leven. In ruime zin. En over het op de rails houden van haar bestaan als zzp’er, emptynest-moeder en vrouw van 50+.
Fotografie: Esmee Franken, visagie: Linda van Iperen, haarstylist: Mandy Huijs
