Kun je je toch bijna niet meer voorstellen? Dat iemand bij je komt eten en vooraf even meldt dat-ie niets eet waar knoflook in zit. Ik maak het in elk geval nooit meer mee. Andersom juist. Een vriendin die komt eten en een mandje van die leuke bolletjes knoflook voor me meeneemt als cadeautje. Een vriend die bij ons komt en uitroept: ‘Heerlijk, de lucht is hier bezwangerd van knoflook!’ Toen bedacht ik me trouwens wel even of ik het niet wat had overdreven. Een fotograaf met wie ik op Gran Canaria was, die vond dat er wel wat meer knoflook in z’n gazpacho mocht. Waarna de ober aan komt zetten met in de ene hand een schoteltje met een fikse berg fijngehakte knoflook en in de andere hand een soeplepel. Hij gooit een flinke lepel knoflook in het bord en vraagt beleefd of meneer nog meer wenst. Spaanse humor.
Niet te zuinig met die olie
Een van mijn knoflookfavorieten is bruschetta. Bestel je in Toscane gewoon als voorgerecht. Daar hebben ze heel stevig brood, hier gebruik ik altijd ciabatta. Even wat plakken droog roosteren in een koekenpan, zodat ze lekker knapperig worden aan beide kanten. Kan ook in een grillpan, heb je van die leuke streepjes. Niet zwart of bruin laten worden. Daarna met een gepelde teen knoflook eroverheen raspen. Brood op een bord leggen. Overdreven veel lekkere extra vergine olijfolie erover gieten en om de smaak nog extra op te halen een beetje grof zeezout. Fijn weekend alvast!
PS: Zie je dat mijn reiger een bril op heeft? Volgens mijn zus is dat vanwege de tuinvogeltelling die dit weekend is.
