Typische Nederlands?
Gooi die vraag maar eens in de groep! Succes verzekerd.
Kroketten bijvoorbeeld. Zijn die nou echt typisch Nederlands? Welnee. In Spanje worden veel en veel meer kroketten gegeten dan bij ons. Zoute haring? Ook al niet. In Estland verorberen ze die dingen bij de vleet. Wat dan wel? Nou de zuinigheid van onze politici binnen de EU! Typically Dutch. Ook al zo typisch Nederlands is al je vrienden uitnodigen voor je bruiloft in Toscane terwijl iedereen voor zijn eigen kosten moet opdraaien en ook nog geacht wordt bij te dragen aan jouw cadeau. Of met een groots gebaar roepen dat het eerste rondje voor jou is op een borrel die je zelf ter ere van je eigen verjaardag hebt georganiseerd.
Verkleinwoordjes, die horen ook echt bij Nederland – ik ben een kwartiertje later omdat ik eventjes een sigaretje ga roken, neem alvast een wijntje – maar een verklaring ontbreekt hier. Onze taal, die is ook echt Nederlands. Zoals wij onze taal gebruiken, dat mag best wel uniek heten, want niet te vergelijken met het Vlaams, het Antilliaans en het Zuid-Afrikaans, en door niet meer dan drieëntwintig miljoen personen (in meer of mindere mate) beheerst.
En wat te denken van Koningsdag, Sinterklaas, fietsen en molens, Oranjegekte, de kaasschaaf, de koektrommel, spaarzegels, drop en onze eeuwige boterham met kaas – waarbij kaas op zich ook al best Hollands is?
En water dan? Ja, water! Denk maar eens aan onze dijken, grachten, polders, waterkeringen. De Deltawerken, onze Zuiderzeewerken met de Afsluitdijk als kers op de taart. En dan onze koning niet te vergeten, die het thema water koos om invulling te geven aan zijn leven. Hoe dan ook kunnen wij toveren met water en dat is niet niks in deze tijden van klimaatverandering.
Ons paradepaardje was een tijdlang de tolerantie. Bij ons kon je zeggen wat je wilde, roken wat je wilde, was abortus al vroeg legaal en zaten de meisjes van plezier zomaar schaamteloos achter de ramen. Sommige buitenlanders denken nog steeds dat we zo verdraagzaam zijn. Laat ze dat vooral maar denken.
Nou ja, en dan is er nog het polderen. Laten we dat vooral ook niet vergeten. Of wordt er ook in andere parlementen gepolderd tot en met en worden ook andere landen lamgelegd omdat er alleen maar compromissen worden gesloten en nooit eens een ferm besluit wordt genomen?
Wie het weet mag het zeggen. Voorlopig ben ik nog steeds hartstikke tevreden dat mijn wieg in Nederland stond en nergens anders. Nee hoor, mij hoor je niet klagen. Want klagen? Dat is zo typisch Nederlands!
Bron: NRC
Door: Brigitte Bormans
Brigitte werkte jarenlang als culinair journalist en schreef twee kookboeken. In 2004 werd ze directeur/eigenaar van Erfgoed Logies. Maar zonder schrijven kan ze niet. Gelukkig zag Franska wel iets in haar columns, kwam van het een het ander en mag er nu ook over andere zaken worden geschreven.
