Franska.nl

Bianca en haar man deden net of ze geen grote geldproblemen hadden

Maar de werkelijkheid bleek anders en heel treurig.

‘Haar man was in between jobs luidde het toen ik hem een paar keer was tegengekomen in de supermarkt en aan haar vroeg of hij een poosje vrijaf had genomen. Ik zei dat me dat heerlijk leek voor hen beide. ‘Eindelijk wat tijd om samen dingen te ondernemen of eens wat klusjes in en om het huis te doen.’ Ze lachte van ‘ja’ maar iets in me zei dat dit niet van harte was.

Daarna leken ze van de aardbodem verdwenen. Niemand in ons dorp zag of hoorde nog ooit iets van hen. En weer had ik het gevoel dat er iets aan de hand was. Mijn gevoel bleek te kloppen toen ik van een andere moeder op school hoorde dat allebei hun kinderen ziek waren gemeld in de week van hun verjaardag terwijl ze wel waren gesignaleerd op het voetbalveldje. Ik dacht meteen aan haar in between jobs en eigenlijk was het daarna een kwestie van één en één bij elkaar optellen. Toch twijfelde ik een hele poos of ik bij haar zou aanbellen of dat ik dat beter niet kon doen. Totdat het me opviel dat haar oudste zoon met een hoogwaterbroek door het dorp liep die hem duidelijk te klein was geworden. En dat terwijl hij eerst altijd in duur merkspul liep.

Aanvankelijk hield ze de boot af toen ik met een bosje bloemen bij haar op de stoep stond. Het ijs brak pas toen ik zei dat ik vermoedde dat ze in de problemen zaten en dat ik wilde helpen als dat kon. Ook zij brak toen ze in één adem vertelde dat haar man al meer dan een half jaar geen werk meer had en dat ze al even lang zonder inkomen zaten. Hij was op staande voet ontslagen nadat verschillende vrouwelijke collega’s hadden geklaagd over ‘grof grensoverschrijdend gedrag’.  Eerst had ze er niets van geloofd, maar inmiddels was ze ervan doordrongen dat er vuur moest zijn waar ook rook was. De laatste financiële reserves werden apart gehouden om eten te kopen, maar langer dan een paar maanden zouden ze het niet meer redden. Hun SUV stond al een paar maanden met een lege tank voor de deur en geld voor benzine was er niet. Hij solliciteerde zich een slag in de rondte en zijzelf stond ingeschreven bij een uitzendbureau. Ze was er echter zo lang uit geweest dat de baantjes voor haar, zelfs in deze tijd van arbeidskrapte, niet bepaald voor het oprapen lagen.

Zou het geen idee zijn om die SUV te verkopen, vroeg ik haar. Als het aan haar lag was dat al lang gebeurd en als zij het voor het zeggen had stond er ook al lang een bord ‘te koop’ in hun tuin, maar haar man stopte consequent zijn kop in het zand en bleef ontkennen dat er een probleem was. Ik bood haar aan om een boodschappenlijst aan me mee te geven, want dat was wel het minste wat ik kon doen. Ze huilde van schaamte toen ik met een krat levensmiddelen opnieuw bij haar aanbelde.

Maar mijn bemoeienis had wel iets losgemaakt, zei ze. Ze zou de volgende dag een makelaar bellen, of haar man het daar nou mee eens was of niet. En die auto zou teruggaan naar de dealer. Het liefst zou ze ook meteen een advocaat bellen. Ze zag het niet gebeuren dat het vertrouwen in haar man weer terugkwam en als ze heel eerlijk was, had ze hem al vaker op een raar avontuurtje buiten de deur betrapt.

Binnen de kortste keren waren het huis en de auto verkocht. Hij verdween met de noorderzon – ze had geen idee waar hij naartoe verhuisd was en hoe het hem ging en hij had zelfs niet de moeite genomen om zijn telefoon te beantwoorden als de kinderen hem probeerden te bereiken. Zij huurde een appartementje in het dorp, vond uiteindelijk een baan als receptioniste op een groot makelaarskantoor en kwam er achter dat ze deze bedrijfstak zo boeiend vond dat ze een makelaarsopleiding in de avonduren ging volgen.

Ik heb er heel veel respect voor hoe zij zichzelf weer heeft weten uit te vinden en met hoeveel trots ze haar nieuwe leven leidt. In elk denkbaar opzicht is zij beter en sterker uit de crisis gekomen die haar eerst bijna ten gronde had gericht. Daar kan menigeen nog iets van leren!’

De naam Bianca is gefingeerd. De echte naam is bekend bij de redactie.

 

Moet jou ook iets van het hart en wil je dat (anoniem) met ons delen? Stuur dan een mail naar info@franska.nl onder vermelding van ‘Dit moet ik even kwijt’.