Franska.nl

Er was een tijd dat ik me er vreselijk aan ergerde, die gluurders naast je bij een stoplicht of in de file. Op een gegeven moment heb ik ontdekt dat er toch niks aan te doen is. Blijkbaar hebben mannen niet genoeg aan hun neus, hun boterham en de autoradio. Er moet ook nog naar de buren gegluurd worden. Geen idee hoe ik het voel, ik vermoed dat ik over een zesde zintuig beschik of zo.

Gistermiddag gebeurde het weer. Ik moest ergens in de buurt naar een afspraak. Nog even de poederdoos erbij en hatseflats een zwiep mattigheid over de glimneus. Snelle check in de achteruitkijkspiegel, de boel zag er redelijk uit, het licht was nog steeds rood en om de een of andere reden kijk ik zomaar naar rechts en zie ik daar een man in een busje z’n duim naar me opsteken. Zo van: ‘ziet er goed uit mevrouwtje’.

Het zal aan leeftijd en ervaring liggen dat ik mezelf ineens zag reageren met een knik van ‘Klopt! Heb je goed gezien’. Wat ik me nou afvraag… zit zo’n type je dan de hele tijd in de gaten te houden? Zouden mannen dat dan interessant vinden?

Een vrouw die iets met make-up doet. Merkwaardig. Bij de Douglas zie ik ze eigenlijk altijd tamelijk verveeld staan kijken. Of zouden ze misschien denken dat je het speciaal voor hen doet, dat make-upje. Brrr… even niet aan denken.

Maar by the way, eigenlijk best goed hè, dat je op een gegeven moment oud en wijs genoeg bent om je niet meer te ergeren?

Tadaa! Dat hebben we dan toch weer mooi bereikt.

Oh ja, over auto’s files en neuzen gesproken: ik zit laatst achter een auto waar een sticker achterop staat met ‘Het leven is als een neus, je moet er zoveel mogelijk uit zien te halen’. Daar kijk ik dan weer wel naar. Naar gekke stickers.