Lieve Wieke,
In deze bijzondere coronatijden zorgen boeken er voor dat ik mij nooit verveel. Ik had al verteld dat lezen bij mij thuis vroeger de gewoonste zaak van de wereld was. Mijn ouders hadden niet veel geld, maar lazen wel twee kranten en kochten regelmatig boeken. Veel van die boeken hadden te maken met de Tweede Wereldoorlog, van ‘De Ondergang’ van Presser over de Jodenvervolging in Nederland tot later de vele delen van Professor Lou de Jong over het koninkrijk der Nederlanden in de Tweede Wereldoorlog.
Maar daarnaast ook veel detectives, Agatha Christie natuurlijk maar ook andere zoals de Nederlandse schrijver Havank.
Ik kreeg van mijn ouders zo nu en dan een boek, maar ook van stripbladen als Donald Duck en Suske en Wiske hadden wij stapels thuis.
Aan het begin van mijn studie Engels werd verteld dat je na het kandidaats moest kiezen tussen taalkunde en literatuur. In het begin twijfelde ik; in mijn tweede jaar moest ik boeken lezen uit de Engelse literatuur tot 1900. Ik was al snel verkocht. ‘Gulliver’s Travels’ bleek allerminst een sprookje voor kinderen maar een heel geestig boek, ‘Robinson Crusoe’ vond ik mooi, evenals boeken van Charles Dickens. En toen ik de Brontë-zusters leerde kennen… na ‘Jane Eyre’ en vooral ‘Wuthering Heights’ (Woeste Hoogte) was er geen enkele twijfel. Wat kunnen boeken betoverend mooi zijn. In Wuthering Heights word je als lezer binnengezogen in het turbulente liefdesleven van Catherine en Heathcliff, voor elkaar bestemd maar ook tegenpolen. Het befaamde ‘They can’t live with each other, but they can’t live without each other either’ is nergens anders indringender en aangrijpender beschreven.
Je weet, als je mij ziet, is een boek nooit ver weg. Ik ben altijd blijven lezen en wij hebben jullie, je broer en jou, geprobeerd daarin te stimuleren.
Zijn er voor jou boeken uit jouw jeugd die een onuitwisbare indruk hebben achtergelaten? In De Wereld Draait Door had Matthijs van Nieuwkerk vorige week een interview met Tonke Dragt, schrijfster van ‘De Brief Voor de Koning’, lievelingsboek van je broer.
Heb jij ook zo’n boek?
Ik weet dat jouw broer en jij gek waren op Harry Potter. Toen wij op vakantie waren in Amerika, jij was tien, was daar net de nieuwe Harry Potter uit. Jouw broer, die een paar jaar ouder is, kocht dat en las dat onderweg. Jij wilde je niet laten kennen en je wilde weten hoe het verder ging met Harry Potter, Hermione en Ron. Dus ben je gewoon aan dat boek begonnen.
Ik ben benieuwd of jij Harry Potter nog steeds weleens leest en wat andere favorieten voor jou zijn.
Literair liefs van,
Je vader
Hoi pap,
Lezen hebben mijn broer en ik al van jongs af aan van jullie mee gekregen, inderdaad. Suske en Wiske kan ik me ook nog erg goed herinneren (de stapels liggen nog steeds op zolder), en het grappige daarvan vind ik dat ze me ook wel echt iets hebben geleerd. Zo weet ik van Suske en Wiske wat de geschiedenis van The Long Man in Engeland was, leerde ik schilder Pieter Paul Rubens kennen en nog veel meer.
Doordat mijn broer zes jaar ouder was en ik last had van bewijsdrang, wilde ik niet onderdoen voor zijn boekensmaak. Want dat vond ik dan toch wel stoer, als ik hetzelfde boek kon lezen als hij. Dus zo ben ik begonnen in Harry Potter inderdaad, als ik het me goed herinner in het Engels (want de eerste hadden we in Amerika gekocht).
De boeken die mijn jeugd verder kenmerken zijn toch vooral de boeken van Thea Beckman. ‘Hasse Simonsdochter’, ‘Saartje Tadema’ en natuurlijk ‘Kruistocht in Spijkerbroek’. Als ik het me goed herinner heb ik nog een gesigneerd boek van haar, van jullie gekregen tijdens de Boekenweek. Natuurlijk heb ik ook veel boeken van Carry Slee gelezen.
Toch lees ik geen van die boeken nog eens, al denk ik dat ik dat bij Thea Beckman maar eens ga proberen. Sowieso herlees ik boeken meestal niet. Eén van de weinige boeken die ik meer dan eens gelezen heb is ‘The Catcher In The Rye’, waarvan ik weet dat jij het ook een erg mooi boek vindt.
Ook aan Roald Dahl heb ik mooie herinneringen. Het boek ‘De GVR’ zou ik ook graag eens herlezen. En de tekenfilm kijken, want die vond ik minstens zo leuk. Misschien wel een goed idee: in deze coronatijden even een trip down memory lane doen wat boeken betreft. Ik kom van de week een hele stapel ophalen.
Liefs,
Je lezende dochter
