Deze keer wil ik mijn nieuws beginnen met een open brief aan onze premier.
Beste Mark Rutte,
Als trouwe lezer van Franska.nl en in het bijzonder deze rubriek weet u dat ik in mijn arbeidzame leven leraar Engels ben geweest. Ik bied u hierbij mijn diensten aan, gratis, ben niet eens lid van de VVD. Waarom ik dit aanbod dan doe? In het landsbelang.
Zoals u in het Engels bij president Zelensky van Oekraïne uw versie van de besprekingen weergaf, schaadt namelijk ons landsbelang. Grammaticaal is er niet veel op aan te merken, ongetwijfeld omdat daar ambtenaren voor zijn. Maar uw uitspraak, mijn hemel, die snijdt door mijn ziel, alsof er geen verschil is tussen Nederlandse en Engelse klanken.
Geloof me, ook al bent u voorbij de middelbare-schoolleeftijd, er is echt genoeg aan te doen. Met een paar bijlessen kunnen de voortreffelijke cabaretiers van het programma Even tot Hier niet meer in de war raken als u het heeft over de ‘saus of Holland’, waarbij iedereen denkt aan onze nationale traditie om mayonaise bij de patat te eten, terwijl u ‘the south of Holland’ bedoelt, dat geteisterd werd door wateroverlast.
Uw eventuele Engelse dienaar,
Nico van de Berg
Is die slechte uitspraak nou echt zo erg, denk je misschien. Vorige week schreef ik namelijk nog dat wij onze handen mogen dichtknijpen met onze premier, vergeleken met Boris Johnson en Vladimir Poetin.
Tja, wat is er eigenlijk aan te merken op Rutte als premier? Oké, hij vergeet vaak dingen, vaak heel belangrijke dingen, maar als dat ongeloofwaardig wordt, zegt hij netjes dat hij er geen actieve herinnering aan heeft.
En al die belangrijke onderwerpen die de afgelopen jaren op het pad van de premier kwamen: woningnood, de toeslagenaffaire, afhandeling van de gasschade in Groningen, het beheersen van de pandemiecrisis, die heeft hij toch allemaal naar tevredenheid afgehandeld?
Zeker, of eigenlijk als ik het rijtje nog eens afga, zeker niet. Woningnood: niets veranderd, afgetreden vanwege toeslagenaffaire, die vervolgens ondanks alle beloftes nog geen begin van afhandeling kent, het herstel van de woningen in Groningen (excuus voor het rijm) heeft hij samen met de NAM tot nu toe volledig gefrustreerd. En nee, je kunt zeggen van Rutte wat je wilt, maar hoe hij de pandemie te lijf is gegaan verdient geen schoonheidsprijs: geen lange termijnvisie, constant te laat en nu weer te streng.
Maar Boris Johnson maakt het nog bonter. Voor hem is liegen een hobby, wetend dat hij toch wel gesteund wordt door genoeg trouwe volgers die zich met tape aan het pluche hebben vastgeplakt. Zelfde mechanisme als bij Donald Trump en eigenlijk ook bij Rutte. Diens partijen laten hun leider niet vallen, hoeveel misstappen hij ook begaat, omdat er nog steeds te veel kiezers zijn die toch wel op hem stemmen.
En Poetin? Tja, als je honderdduizenden soldaten naar de grens van Oekraïne stuurt, waarop het Westen een paar tienduizend soldaten ook die kant op dirigeert, en dan reageert met teksten als: ‘Het Westen is zo agressief, hun leger staat bijna aan onze grenzen, wij kunnen niet anders dan ons voorbereiden op een oorlog’, dan is dat echt het niveau van een kleuter die tegen zijn moeder zegt: ‘Hij begon met terugslaan.’
Ik ben een aantal keren op (school)bezoek in de Baltische staten (Estland, Letland en Litouwen) geweest. Zowel leraren als leerlingen daar zijn zich dagelijks bewust van het feit dat hun vroegere overheerser, Rusland, een leider heeft die zich weinig gelegen laat liggen aan het verlies van wat mensenlevens als hem dat maar roem, eer en nieuwe stukjes land oplevert.
Vergeleken met Poetin valt Rutte dan toch erg mee?