App-geklep

 

Niks leuker dan even appen met Wieke, want die maakt echt elke dag wel iets hilarisch mee.

 

Even checken hoe het ondertussen met Wieke is, daar in dat verre Zambia, dacht ik. Hum…deze keer was het iets minder leuk… Wat een gedoe zeg. Toch valt er met haar altijd iets te lachen. Ondanks gelazer met autoriteiten.

 

Wieke: En vandaag naar Lusaka voor die ongein. Ik moet rijden. En zo fijn…de overheid heeft morgenmiddag sportmiddag. Dus vroeg gaan. De chauffeur van een nl vriend zal ons helpen. Slechts 1 nummertje uit een compu trekken. Dat is alles. Mag niet over de mail. Grrr. Dus rijden wij domme mzungu’s toch weer 1000 km en kruipen voor 250 dollario’s in een hotel. Niks aan want ik moet naar de bank om een code op te halen. Zal er ook wel weer niet zijn. Gek word je hier.

 

Dagje later

 

Franska: en? wat is de stand nu in xxxx-land? Ik zeg geen lelijke woorden op de app

 

Wieke: Heb ff de kop er niet bij. Puinhoop hier in Lusaka. 

 

Franska: Nog meer shit a.d. hand?

 

Wieke: Eerst wel ze dachten te weten dat de auto gestolen was. Het wordt steeds gekker. Nu weer niet. Maar we moeten hier morgen ook nog blijven. Wel heb ik na 283 wachtenden voor mij en na 3 uur hangen de code die we nodig hebben voor verkoop auto en opdat onze bankrekening niet wordt opgeheven. Dit geldt voor alle Zambianen. Zijn ze fijn op tijd mee begonnen. Grrr. Maar dat heb vast.

 

Franska: oh, wat erg….

 

Wieke: Rob is nu met iemand die ons helpt weer alle instanties langs. Krijg net een app: ik ben aan het waaaaaaaachten op papier 28

 

Franska: Echt een feest daar.

 

Wieke: Ik ben in het hotel Ga mijn haar wassen. Kutzooi

 

Franska: lekker. dat helpt misschien

 

Wieke: Leuk land maar je moet geen document willen.

 

Franska: Ze zouden daar gewoon documenten af moeten schaffen. iets anders met hun tijd doen

 

Wieke: Wij hebben vandaag tientallen mensen zien niksen. En al dat zinloze gewacht van honderden anderen op pipo’s die niets weten of zeggen ‘ga naar loket zoveel’

 

Franska: waar halen ze dat vandaan? Is dat echt helemaal niet begrijpen hoe je iets moet organiseren?

 

Wieke: Je gaat je land organiseren en je stelt honderden instanties in. En dan zeg je: als jullie nu zoveel mogelijk langs elkaar heen werken, hebben jullie allemaal een baan. Het volk wacht wel.

 

Franska: goed bedacht. Iedereen aan het werk. Uh…ik denk trouwens niet dat Zambia daar het alleenrecht op heeft..

 

Wieke: Hebben ze afgekeken van de Engelsen.

 

Wieke: Een gat in de weg maken doen ze gezellig met 20 man.

 

Wieke: Of je zet ineens een tolhuis op de gatenkaas road. 20 kwacha. Voor een stukje van 30 km.

 

Wieke: En toen had ik het…het formulier

 

Wieke: 

 

Franska: Geen stempels erop?

 

Wieke: Jazeker.

 

Franska: oh gelukkig. Anders moest je weer terug

 

Wieke: We moeten morgen sowieso terug om het hele circus opnieuw mee te maken. Omdat we nu wel ineens een red book hebben. En daarom moet alles over. Snap jij het nog? Wij niet maar het moet.

 

Franska: oh neeeeeeeee!

 

Franska: wel leuk restaurantje in de buurt?

 

Wieke: Aan de overkant een heleboel maar der Robbie is nog niet terug.

 

Wieke: Ja. Ik ga zo de manen  in het sop zetten en een dutje doen. En straks lekker zuup’n.

 

Franska: ciao! En proost vast

 

Franska: 

 

Wieke: Leuke haarband.

 

Franska: moet je ook doen

 

Franska: oh wacht, doe je al wel eens

 

Wieke: Ja. Maar als ik het nog eens doe maakt Rob het uit. 

 

 

 

Door Franska (en Wieke)

 

PS. Ik hoop dat ze niet schrikt dat ons gesprek ineens uitgelekt is ;-)