Amber heeft een verslavingsgevoelige aard
‘Ik heb ruimschoots leergeld moeten betalen voordat ik de knop om kon zetten…’
‘Verslavingen komen in vele soorten, weet ik uit ervaring. Ook dat de een er gevoeliger voor is dan de ander. Ik hoor tot degenen met een verslavingsgevoelige aard. Toen ik op mijn veertiende voor het eerst een hijs van een sigaret nam was dat meteen de eerste van ontelbare en niet te bevatten aantallen sigaretten die nog zouden volgen. Met mijn eerste glas alcohol verging het me niet veel beter. Een glas smaakte altijd naar meer en als ik aan alles voelde dat het de hoogste tijd was om te stoppen en op water over te gaan, ging ik toch nog even door.
Nadat ik met veel pijn en moeite was afgekickt van de sigarettenverslaving begon het gesodemieter met eten. Waar ik eerst geen grammetje vet had, vlogen de kilo’s en de rollen er ineens aan. Stoppen met drinken – onder begeleiding omdat ik het in mijn eentje niet redde – hielp tegen de vreetbuien. Vooral omdat ik nu niet meer in die prettige alcoholnevel terecht kon komen waardoor ik het allemaal niet meer zo nauw nam met een hapje meer of minder. Inmiddels is de obsessie met voedsel enigszins onder controle – helemaal stoppen met eten is natuurlijk geen optie waardoor hier gedragstherapie aan te pas moest komen.
Bleef er over dat ik erg van mooie kleding houd en me graag te buiten ga aan een paar schoenen. Nadat het roken klaar was, mocht ik mezelf belonen met een tas die al eeuwen op mijn verlanglijst stond. Na mijn drankepisode was het een peperdure trenchcoat. Totdat ik mezelf er op een gegeven moment op betrapte dat ik ook vond dat ik iets nieuws had verdiend als ik iets had gedaan waar ik erg tegenop had gezien of wat ik moeilijk vond. Op een gegeven moment was ik hard op weg naar een koopverslaving. De eerste verschijnselen waren in ieder geval al zichtbaar op mijn bankrekening die om de haverklap in het rood stond. Ik heb mezelf in bescherming moeten nemen door mijn creditcard en bankpas aan mijn vriendin te geven en alle boodschappen ouderwets cash te betalen. Als ik iets anders dan levensmiddelen, schoonmaak- of toiletartikelen wil aanschaffen checkt mijn vriendin eerst mijn saldo. De eerste keren dat ze zei dat ik niets mocht kopen, ontstak ik in razernij. Daar ben ik inmiddels overheen. De drang om iets aan te schaffen is er soms nog wel, maar nu er geen ruimte meer is voor impulsief gedrag wordt het online shoppen en googelen stilaan toch minder.
Aan gokken ben ik nooit begonnen uit angst eraan verslingerd te raken en drugs hebben me gelukkig nooit erg kunnen boeien. Ik heb mezelf dan ook gezworen dat ik aan verslavingen niet meer doe.’
Ambers naam is gefingeerd. Haar echte naam is bekend bij de redactie.
Moet jou ook iets van het hart en wil je dat (anoniem) met ons delen? Stuur dan een mail naar info@franska.nl onder vermelding van ‘Dit moet ik even kwijt’.
Door: Redactie Franska.nl
