Ik ga dan ook niet klagen. Ik zou niet durven. Beetje mopperen misschien?
Ruim vijf jaar geleden had ik het er hier over dat ik baalde dat onze koelkast kapot was. Vervolgens kreeg ik op Facebook op m’n duvel van een lezeres die vroeg of ik helemaal gek geworden was dat ik al 25 jaar met zo’n energie-slurpende Amerikaanse koelkast deed, het was toch een schande.
Ik zag het eigenlijk meer als een prestatie en een bewijs dat we een goeie hadden gekocht, omdat dat dat ding zo lang mee was gegaan. Blijkbaar was ik fout bezig geweest. Althans volgens die mevrouw.
Nu, vijf en een half jaar later begeeft de vervanger het al. Net na de garantieperiode. Snik. ‘Ja, dat is vrij snel’ zei de monteur, die constateerde dat het ding niet meer te repareren was. ‘Pure pech mevrouw, want hij hoort tussen de acht en tien jaar mee te gaan’.
‘Tussen de acht en tien jaar? Maar meneer die vorige die we hadden heeft het wel 25 jaar volgehouden’.
Waarop ik van de monteur een spoedcursus kreeg in de filosofie achter de veel kortere levensduur van apparaten. ‘Vroeger moest een apparaat een leven lang mee kunnen gaan. Zo werden ze gemaakt. Als zo’n ding dan uiteindelijk toch een keer stuk was kon je het als bloembak in de tuin zetten en dan was het na tien jaar nog steeds niet aan het roesten. Nu worden dingen gemaakt om maar tien jaar mee te gaan. Steeds met een slimmere en energiezuinigere technologie. En van materiaal dat allemaal gerecycled kan worden. Geen grote brokken koelkast dus op de vuilnisbelt. Alles wordt hergebruikt’.
Toen ik zei dat als ik moest kiezen tussen die nieuwe manier van produceren of die manier van vroeger, dat ik het dan wel wist, reageerde hij met: ‘Er valt wat dat betreft niets meer te kiezen mevrouw want zo werkt het gewoon tegenwoordig. Maar dat deze het zo snel begeeft is stomme pech. De nieuwe die u nu weer krijgt is inderdaad ook weer een stuk minder luxe en sterk dan die nu weggaat, want het product heeft zich in die vijf jaar weer verder ontwikkeld. Tjaaaa… het soort dat u ooit dertig jaar geleden kocht was een stuk steviger en beter, maar helaas, zo maken ze ze niet meer’.
Nou, dat weten we dan ook weer
Je produceert er dus lekker op los, verbetert, recyclet en wij kopen elke tien jaar een nieuwe koelkast, wasmachine, vaatwasser en wat dies meer zij. Zo recyclet je geld ook lekker je portemonnaie uit.
Ik vind het een trieste bedoening, maar ik ben dus blijkbaar hopeloos ouderwets. Er is een productie-systeem gecreëerd waardoor wij elke zoveel jaar iets nieuws moeten kopen. En ondertussen wordt onder het mom van recyclen gigantisch veel geld uit je zak geklopt.
Is dat nou echt verstandiger? Milieuvriendelijker? Beter voor de wereld?
Ik geloof er helemaal niks van. Maar goed, het heeft geen enkele zin erover na te denken want het is zoals het is. Punt uit.
O, ik zou niet klagen, excuus. Het is bevrijdingsdag en dat ga ik vandaag lekker vieren. Met een zonnige oranje spritz aperol vanavond, want ik heb weer ijsblokjes. Dat dan weer wel.
Ik wens je een feestelijke en vrolijke dag.
