Als dit geen koninklijk advies is!

 

Wat Prins William betreft moeten mannen leren om over hun emoties te praten.

 

 

Het beeld van de toen nog jonge prinsen William en Harry op de uitvaart van hun moeder zal voor altijd op mijn netvlies gebrand staan. Schijnbaar onbewogen stonden ze daar in hun nette pakjes, kaarsrecht naast elkaar voor zich uit te staren. Geen tranen, geen emoties én – dat greep me nog het meeste aan! – geen arm om hen heen. Niet van pappa Charles, niet van oma Elisabeth, niet van wie dan ook. Er was zelfs niemand om hun hand vast te houden. Kon er dan niet voor één keer worden afgeweken van culturele en koninklijke protocollen? De halve wereld jankte die dag. En deze kinderen mochten alleen maar huilen om de dood van hun moeder als niemand het zag?

 

De pijn die hij voelde na het overlijden van prinses Diana was met geen enkele andere pijn te vergelijken, verklaarde prins William afgelopen week in een documentaire over geestelijke gezondheidszorg op de BBC. Niets ten nadele van het ‘British stiff upper lip thing’, zei hij, maar praten over emoties leek hem toch echt een beter idee.

 

‘Want om nou te zeggen dat wij mensen robots zijn…’

 

Wat de prins betreft moeten mannen dan ook leren om over hun gevoelens te praten en zich kwetsbaar op te stellen. Want veel jonge mannen in Groot-Brittannië worstelen met een depressie en het zelfdodingscijfer is hoog, en dat is niet voor niets. Hoewel mannen met de paplepel is ingegeven dat praten over emoties een teken van zwakte is, is dit juist een teken van kracht, vindt William.

 

Blijkbaar was er niemand die William zelf ooit leerde om van zijn hart geen moordkuil te maken, want het was pas tijdens zijn werk als helikopterpiloot van een reddingsteam dat hij leerde om zijn gevoelens op tafel te gaan leggen.

 

Prins William

 

In die tijd moest hij mensen soms vertellen dat hun geliefde was omgekomen en dat maakte diepe indruk op hem. Hij zegt dat hij vaak ‘een rauwe emotie voelde’ en dat dat zijn tol ging eisen, echt een probleem werd. Hij moest het kwijt op een gegeven moment, er met iemand over praten.

 

 

‘It takes one to know one’, zeggen de Engelsen. Wat in dit geval zoveel betekent als dat je de pijn bij een ander heus wel herkent als je uit eigen ervaring weet hoe het is. Laten we dus goed op elkaar letten, raadt de prins ons aan.

 

Als dat geen koninklijke raad is!

Door: Brigitte Bormans

Brigitte werkte jarenlang als culinair journalist en schreef twee kookboeken. In 2004 werd ze directeur/eigenaar van Erfgoed Logies. Maar zonder schrijven kan ze niet. Gelukkig zag Franska wel iets in haar columns, kwam van het een het ander en mag er nu ook over andere zaken worden geschreven.

Afbeelding van Brigitte Bormans