‘Als dank voor de intensieve en liefdevolle mantelzorg voor onze moeder,’ luidde de tekst.
En dat was nog niet alles wat Carmen te wachten stond.
‘Als dank voor de intensieve en liefdevolle mantelzorg voor onze moeder,’ luidde de tekst van de mail. En verder dat ze alles geregeld hadden om die week onvergetelijk te maken. Want met hun levens in het buitenland en te ver weg van Nederland – mijn ene schoonzus woont in Canada en de andere in Londen – was het voor hun ondoenlijk geweest om er fysiek te zijn voor hun moeder die bijna vijf jaar ziek was geweest voordat ze een half jaar geleden was heengegaan. Mijn man scheen in het complot te zitten en had in overleg met zijn zussen, mijn schoonzussen, een hele week in onze agenda geblokt.
De hele week was betaald. Zeven zalige nachten in een super de luxe B&B in Brugge. Compleet met zeven al even zalige ontbijtjes. De B&B eigenaren hadden diners en lunches gereserveerd – en vooruitbetaald – in restaurants die ze zelf hadden mogen kiezen. Ook was er een stadswandeling met een gids geregeld en lagen er entreekaartjes voor musea en een rondvaart en stonden er twee fietsen gereed om de omgeving te verkennen.
Dit was zo grandioos genieten en zo luxueus dat ik er een beetje ongemakkelijk van werd. Want hoewel het me soms stiekem zwaar was gevallen om al die jaren voor mijn schoonmoeder klaar te staan, had ik het wel met liefde en vol overtuiging gedaan. Als ik zelf ooit in de situatie kom dat ik niet meer voor mezelf kan zorgen – en mijn kinderen daartoe niet in staat zijn – dan zal ik het ook waarderen als er iemand is om me bij te staan.
Tijdens het laatste ontbijt na een stralende week – waarin mijn man en ik ook weer de gelegenheid hadden gekregen om er voor elkaar te zijn – viel het me op dat mijn man een beetje gespannen was. Toen ik vroeg of er iets aan scheelde antwoordde hij alleen maar dat hij van me hield – wat ik een beetje raar vond in deze situatie. Even later kwam onze gastvrouw met twee glazen champagne en terwijl ze die neerzette ging mijn man voor me op zijn knieën en haalde hij een piepklein doosje uit zijn broekzak.
‘Natuurlijk zijn we al getrouwd,’ zei hij. ‘Dus ik kan je niet ten huwelijk vragen. Maar wat ik wel aan je wil vragen is om onze huwelijksgeloften te hernieuwen. Want met jou als vrouw heb ik wel zo’n ongelofelijk lot uit de loterij gewonnen! Al die jaren dat je voor mijn moeder hebt gezorgd heb ik je niet één keer horen klagen. En dat terwijl ik echt wel weet dat ze niet altijd de makkelijkste is geweest.’
Natuurlijk hoefde ik niet na te denken over zijn aanzoek. Want ik ben net zo goed gezegend met een man die een lot uit de loterij is!’
De naam Carmen is gefingeerd. De echte naam is bekend bij de redactie.
Moet jou ook iets van het hart en wil je dat (anoniem) met ons delen? Stuur dan een mail naar info@franska.nl onder vermelding van ‘Dit moet ik even kwijt’.
Door: Redactie Franska.nl
