Alles wat ik nu al niet mis aan de winter

Winter, Irene is er niet zo van. Er is een aantal dingen die ze nu al niet meer mist aan de winter. Kou en regen, zwaar eten en dat het vroeg donker is bijvoorbeeld. Op naar het voorjaar!

 

Alles wat ik nu al niet mis aan de winter

 

In het donker opstaan

Als een mol sta ik ‘s ochtends naast m’n bed. Ik ben dan gewoonweg niet wakker te krijgen. Donker in m’n hoofd en donker om me heen. Man, man, man, wat heb ik daar een hekel aan.

 

Drie lagen over elkaar

Ik heb geen zin meer in al die laagjes over elkaar. Een hemd, nog een hemd en dan pas die trui, blouse of jurk. En als klap op de vuurpijl op de extra koude dagen ook nog een vest. Tjonge, wat verlang ik dan naar rokjesdag.

 

Binnen zitten omdat het zoooo koud is.

De dagen dat het echt ongelofelijk koud was, waren deze winter gelukkig op één hand te tellen. Of ik ben ze gewoonweg vergeten. Op een zonnige, windstille dag is het buiten zalig. Tuurlijk loop ik dan te genieten buiten, met een dikke jas, muts, sjaal enzovoort. Maar oh, als het waait en grauw is… Ik ben dan echt niet naar buiten te krijgen.

 

Pantoffels

Tegen niemand zeggen hoor, maar als het winter is, ben ik dikke vrienden met m’n spuuglelijke pantoffels. Ik loop er dan het liefst de hele dag op. Niet om aan te zien… maar warm!

 

Een muts op je hoofd

Wie knapt er nou op van statisch haar? Maar op een ijskoude dag zonder muts de deur uitgaan, is er natuurlijk niet bij. Dan loop ik dus de rest van de dag met Coupe Hopeloos op m’n hoofd.

 

Veel, zwaar en calorierijk eten

Hoeveel heerlijke winterse recepten ik hier op de redactie ook voorbij zie komen, ik heb geen zin meer in zware, calorierijke winterkost. Mijn broek zit inmiddels veel te strak. Tijd voor lichte salades. Maar dan ook met een prettig zonnetje erbij graag! Want op zo’n laffe natte winterdag is een stamppotje toch wel weer lekker, nietwaar?

 

Ruiten krabben

Ken je dat? Ik vergeet altijd dat de voorruit van de auto ook bevriest als het buiten onder nul is. Dus iedere koude winterochtend sta ik weer als een malle mijn ruitjes te krabben om op tijd weg te kunnen. Supertip voor het krabben van de voorruit: een kunststof deegschraper. Te koop bij de Blokker. En eerder de deur uit, dus.

 

Wegwaaien op het perron

Wachten op de trein is nooit een pretje. Maar in de winter op een koud en tochtig perron staan, is wel heel vervelend. Dat ga ik zeker niet missen. Ik kijk er nu al naar uit om straks in de lente in een paar verloren minuten op het perron met m’n gezicht in de zon te staan. Die stralen pak ik sowieso mee!

 

Na je werk in het donker weer naar huis gaan

Hé, waar is die dag nu gebleven? Is ie nou al om? Als de zomertijd er straks weer is heb ik opeens veel meer uren in mijn dag. Tot laat buiten lopen of op een terrasje zitten. Geen slecht vooruitzicht toch? Nog maar vier weken, en dan begint de zomertijd weer!

 

 

‘Misschien heb je dit artikel al eerder gelezen op Franska.nl. Omdat we blijven groeien willen we deze mooie verhalen ook graag delen met onze nieuwe lezeressen.’

 

Door: Irene Smit

Irene is redacteur bij Franska.nl. Met haar man, twee pubers en een teckel woont ze in Haarlem. Ze zou graag willen zingen als Ella Fitzgerald en koken als Nigella Lawson. Tot het zover is, blijft ze lekker schrijven over allerlei zaken die haar verbazen.

Afbeelding van Irene Smit