Adje houdt hoop
Restiamo distanti oggi, per abbracciarci più forte domani – laten we vandaag op afstand blijven om elkaar morgen sterker te omarmen.
Ik word wakker en ruik meteen de heerlijke geur van vers gebakken speculaasjes en vraag me af hoe dat kan. Dan ruik ik aan mijn handen en ja hoor, ik ruik speculaas. Gistermiddag heb ik speculaasdeeg gemaakt maar meteen daarna en voor het slapengaan heb ik mijn handen nog gewassen. Ik ruik nog eens en ja hoor, ik ruik het toch echt en gek genoeg stelt de herinnering aan een knapperig stuk speculaas mij gerust. Gelukkig kan ik ze straks gaan bakken en heb ik een lekker speculaasje bij de koffie.
Tijdens het uitlaten van mijn teckels bedenk ik dat wij hier de derde week van thuisisolatie in zijn gegaan en dat die, zoals het er nu uitziet, nog zeker tot 6 april gaat duren. Ik besef dat ik pas een week geleden schreef dat de Italianen aan het zingen waren op hun balkons. Maar dat gebeurt allang niet meer, we zijn stil geworden na alle beelden die we hebben gezien vanuit Bergamo, en ook hier in Umbrië zijn meer mensen ziek geworden. Ook ik ben stil geworden en ik huil van binnen. Joop Zwiep postte zaterdagavond een berichtje op Facebook en wenste zijn vrienden een afstandbare en sociale zondag toe.
Ik schreef hem terug: ‘Ik huil, Joop, om wat er hier in Italië gebeurt en om wat ik bij jullie zie gebeuren. Ik hoef me misschien niet zo druk te maken hier in mijn uppie op mijn berg, maar ik maak me zorgen om vele dierbaren.’ Joop deelde zijn zorgen met mij en ik stuurde hem een foto van een van de spandoeken die hier aan de balkons hangen: ANDRÀ TUTTO BENE – HET GAAT GOEDKOMEN.
Die hoop moeten we houden want die geeft ons de kracht om door te gaan. Wij hebben hier in Italië een dramatisch weekend achter de rug, de cijfers liepen hoog op met 793 overledenen op zaterdag. Zondagavond keek ik zoals iedere avond om 18.00 uur naar de statistieken in de Corierre della Sera en ik kon mijn geluk niet op: voor het eerst was er een forse daling van het aantal overledenen, 651, dus 142 minder dan zaterdag. Ook was de stijging van het aantal besmettingen procentueel de laagste sinds de uitbraak. Vanavond kijk ik weer en als er dan weer een daling is in de cijfers stuur ik dit stukje naar Franska. Jullie lopen 16 dagen achter op ons en gaan een heel zware tijd tegemoet. Maar als ik het kan, kunnen jullie het toch zeker ook? Blijf binnen en ga alleen voor het hoogst noodzakelijke naar buiten, wetend dat als je dat doet er licht is aan het eind van de tunnel. Vandaag 601 overledenen, 50 minder dan gisteren en in Lombardije voor het eerst een stuk minder opnames. Hopelijk zet deze trend nu echt door.
Vanochtend heb ik de speculaasjes gebakken en ik weet zeker dat die lekkerder zijn dan van de supermarkt.