Franska.nl

Mamma Mia, ik geloofde mijn ogen niet. Dit is zo typisch Italiaans, abbondante noemen ze dat. Ik liet de slager twee ons mortadella afsnijden en terwijl hij hiermee bezig was moest ik opeens aan vorig jaar kerst denken. Ik werd uitgenodigd bij vrienden voor La Vigilia, de kerstavond, dit is voor Italianen echt het hoogtepunt van Kerstmis. De hele familie komt bij elkaar en er wordt zeer uitgebreid gedineerd. Ook voor de kerst gelden er zeker hier in Umbrië nog strikte regels.

Die avond kwam ik er namelijk achter dat er op kerstavond geen vlees op tafel hoort te staan. “La vigilia di Natale” wordt ook wel “La festa di sette pesche” genoemd. En dit heeft alles te maken met het goddelijke getal zeven. De schepping die in zeven dagen werd voltooid, Jozef en Maria hadden zeven dagen nodig om naar Bethlehem te reizen, dan heb je natuurlijk nog de zeven sacramenten en de zeven hoofdzonden, de zeven dagen van de week en zelfs de zeven heuvels rond Rome worden genoemd. Hoewel er maar zeven soorten vis bereid hoeven te worden, is het tegenwoordig geen uitzondering dat er meer dan eenentwintig gerechten op tafel worden gezet.

Ik werd die kerstavond dan ook verrast met een goddelijk diner van heel wat meer dan zeven gerechten. Ik heb die avond de gerechtjes niet geteld maar het waren er veel meer dan zeven in ieder geval. We aten die avond onder meer gegratineerde sardines, mosselen, gefrituurde calamari, inktvis van de gril, baccala ai ferri (op houtskool), baccala salade, spaghetti alle vongele, linguine met ansjovis en stokvis. Maar één gerecht staat me nog het beste bij en dat was cefalo o muggine alle topinambur in forno, zeebarbeel met aardpeer uit de oven. Mijn gastvrouw moet echt dagen in de keuken hebben gestaan om dit alles te bedenken, te organiseren en natuurlijk om het te bereiden. Maar ik moet eerlijk bekennen dat het ook voor mij als gast een behoorlijke klus was om gang na gang niet te veel te eten om zo voldoende eetlust te bewaren voor alles wat nog volgde. Wat opviel was dat er verschillende gerechten met Baccala waren.

Waarom? Gewoon omdat Baccala nooit mag ontbreken tijdens dit kerstdiner. Ik vroeg mijn vrienden waarom baccala op het menu moet. “Bijgeloof”, was het antwoord. Het brengt geluk voor het nieuwe jaar. En wil je meedoen aan deze traditie dan heb ik hier alvast het recept van de zeebarbeel voor je.

Cefalo o muggine alle topinambur in forno

Ingrediënten

4 zeebarbeel-filets
half pond aardpeer
1 rode ui in fijne ringen
paar takjes tijm
3 bosuitjes, in stukjes van 3 cm
1 glas witte wijn
zest van halve citroen
handje fijngehakte platte peterselie
olijfolie, peper en zout

Verwarm de oven voor op 200 graden, maak de aardperen schoon en schaaf ze met een kaasschaaf in dunne plakjes. Vet een ovenschaal in met een goede scheut olijfolie, leg de ringen rode ui en de aardpeer in de ovenschaal, strooi er wat zout over. Leg hier de takjes tijm op en de citroenzest en dan de filets van de zeebarbeel en de bosuitjes. Schenk hierover de witte wijn en breng op smaak met een goede draai peper en zout. Afdekken met aluminiumfolie en dan de voorverwarmde oven in voor 20 minuten. Haal uit de oven en strooi er de platte peterselie overheen.

Buon apetito