Aardig zijn kost niks
Iedere morgen begint voor mij met het lezen van de 150-woordencolumn op de voorpagina van de Volkskrant die beurtelings geschreven wordt door Sander Donkers of Paulien Cornelissen.
Het zijn altijd scherpzinnige, ontroerende, lieve en geestige pareltjes die blijk geven van een originele kijk op de actualiteit. Alleen al deze stukjes zijn het voor mij waard om een abonnement op de krant te hebben.
Daags na het verschijnen van het rapport van de commissie-Van Rijn kwam Paulien Cornelissen met een sublieme column die ging over haar moeizame verhouding tot de aanbeveling van de commissie om op de NPO-werkvloer voortaan ‘normaal tegen elkaar te doen’. Normaal? Wat is normaal? Wie is normaal? Paulien opperde dat er een veel beter woord beschikbaar is voor dit soort situaties, namelijk ‘aardig’. Doe aardig tegen elkaar, dat zou pas een nuttig advies zijn.
Inderdaad: aardig zijn kost niets. Hoe moeilijk is het om iemand welgemeend te bedanken voor het goeie werk dat ze heeft gedaan? Waarom zou je niet wat vaker een extra, wat breder onderbouwd compliment uitdelen?
De leidinggevenden aan wie ik de beste herinneringen bewaar zijn degenen die vrijgevig waren in positieve feedback. Niet omdat ik geen kritiek zou kunnen verdragen maar omdat ik nu eenmaal sneller groei van het beetje extra Pokon dat een vriendelijk woord kan betekenen. Wie loopt er niet harder na een pluim? Waardering is de beste bonus die je kunt krijgen.
Ik heb ook weleens een leidinggevende gehad die behoorde tot het soort dat dacht dat ze eerst bossen haar op d’r tanden moesten laten groeien voor ze serieus genomen werd. Of een die dacht dat ze met aardig zijn haar gezag ondermijnde. Een die dacht dat je verwaand werd van complimenten. Een misvatting. Juist de gulle gevers van hartelijke woorden zijn degenen die iedereen meekrijgen in de vaart der volkeren. Als ik me gezien waande voor wie ik was en wat ik kon, moedigde me dat aan om nog wat extra gas te geven. Andersom, als ik me miskend of, erger nog, onzeker voelde, schoot ik in een kramp. Waardoor niet alleen de productiviteit maar ook de kwaliteit van mijn werk afgeremd werd.
Overigens, aardig zijn gaat twee kanten op natuurlijk. Een leidinggevende mag ook rekenen op af en toe een compliment. Het heeft allemaal niets met positie of status te maken. Wees niet zo zuinig en spreek gewoon uit als je vindt dat die ander iets moois, goeds of slims heeft gedaan. Het is gratis en iedereen wordt er beter van.
