Franska.nl

Misschien heb je op instagram al gezien waar ik afgelopen zaterdag was. Bij een leuke opening in Vlissingen. Nou word ik voortdurend voor allerlei leuks uitgenodigd, maar tijd en prioriteit hè… dus meestal komt het er niet van. Ware het niet dat ik als klein kind door m’n oma meegenomen ben naar Panorama Mesdag en daar meteen verliefd op werd. Dus toen ik Panorama hoorde… En ware het niet dat mijn man z’n jeugd in Vlissingen heeft doorgebracht. En ware het niet dat het op een zaterdag was… dan was ik niet op deze uitnodiging ingegaan. 
 
Twee vliegen in een klap: Panorama Walcheren, gecombineerd met een trip down memory-lane. En het bleek nog veel meer memory-lane te zijn dan ik al verwacht had. Want Panorama Walcheren bevindt zich in de honderd jaar oude machinefabriek van De Schelde. Vindt m’n man natuurlijk leuk. Dat daar ook de Willem Ruys is gebouwd vind ik weer fantastisch, want daarmee is m’n moeder naar Indonesië gevaren. En dat daar nog continu verder geschilderd wordt aan nieuwe panorama’s, en je het hele proces dus kunt volgen, is helemaal terug naar het kunstacademie-gevoel. En dat is dan weer mijn achtergrond.

Er werd die dag een nieuw doek onthuld van Middelburg bij het vallen van de avond. Nog niet helemaal af, maar dat maakte het juist zo leuk. En daar waren natuurlijk drankjes en hapjes. Ook gezellig. Heel eerlijk? Ik kon niet van de Zeeuwse babbelaars afblijven. Stiekem nog twee in m’n zak gestopt voor de terugreis. Zou ik sowieso even een zak van scoren als je in Zeeland bent. Of een leuk blik.
 

 
Maar even over Panorama Walcheren. Ik verwachtte een panorama-schildering. Nou, dan had ik de boel dus echt even flink onderschat. Want er is er niet eentje; er zijn er een heleboel. En ze zijn ook nog eens enorm groot. 

Zeker vijf meter hoog en sommige wel vijfenveertig meter breed. Het is net alsof je echt in het landschap of aan zee staat. Zoiets schilder je niet zomaar even. En die loeiers van vergezichten staan dus allemaal in die oude fabriek. Met een giga parkeerplaats ernaast. Het schattige van dit ‘museum’ is, dat het helemaal geen museum is. Dat het helemaal door vrijwilligers gerund wordt en dat je, als je je ogen van de panorama’s af kunt houden, steeds die enorme fabriek boven je kunt zien. Ook fijn dat je voor de entree maar vier euro betaalt. Dat de mensen die het runnen super-enthousiast en aardig zijn. Dat je er ook nog eens leuke originele cadeautjes kunt kopen. En dat je in een klap heel veel meer te weten kunt komen over Walcheren. Ik heb een klein filmpje gemaakt (zwaar amateuristisch, geef ik toe) dat op Instagram heeft gestaan. Het lijkt net een foto als je het zo ziet, maar het is echt allemaal met grove streken geschilderd. M’n filmpje:
 
 

 
 
Oh wacht, ik vergeet helemaal Jo Dumon Tak, de schilder die dit allemaal maakt, te vermelden. Zijn belangrijkste inspiratiebron is het bijzondere licht van Walcheren. Kan ik beamen, het licht daar is echt bijzonder. Jo wilde ongelofelijk graag Walcheren schilderen en dankzij de vrijwilligers heeft hij de kans om zelfs continu door te gaan. Regelmatig wordt er weer een nieuw loeigroot werk onthuld. Petje af voor de drive waarmee hij maar doorwerkt!
 
Panorama Walcheren bevindt zich in het Scheldekwartier van Vlissingen. Stel je bent wel even klaar met die zon of zelfs met de regen… lekker naar het Panorama Walcheren dan dus. Als je het wilt kun je zelfs door een van de vrijwilligers begeleid worden. Tot en met drie november is het geopend van vrijdag tot zondag van 13.00 tot 17.00 uur. Op maandag van 10.00-13.00 uur kun je de schilder ook aan het werk zien. Kinderen tot twaalf jaar mogen gratis naar binnen.
 
Ik bedoel met dit alles eigenlijk te zeggen: sla dit niet over als je in Zeeland bent.