5 redenen om niet de Nijmeegse Vierdaagse te lopen
Beatrijs: Ik kom uit de Nijmeegse contreien, en zag in m’n leven duizenden bepakte soldaten, groen-van-de-vermoeidheid-zwabberende mensen en kapotte voeten aan me voorbijwandelen in de derde week van juli. Of ik ooit zelf meedoe? No way!
Reden 1: Het is mega- en dan ook megadruk. Ik raad je aan de prachtige omgeving van Nijmegen (bosrijk, heuvelachtig en weids) te bekijken zonder dat een Zwitsers vlaggetje uit de rugzak van je strompelende voorganger in je oog poert.
Reden 2: Je krijgt er best wel blaren van.
Reden 3: Je moet extreem vroeg op: een beetje 50-kilometer-wandelaar start al om 4 uur. Je leest het goed: 4 uur ‘s nachts! Dat betekent dat je om 3 uur uit de veren moet. En dan kun je dus óók niet genieten van al die bands die overal in de stad tot in de kleine uurtjes optreden. (En nee, een nachtje doorhalen voordat je 50 kilometer moet lopen, is echt geen goed idee.)
Reden 4: Een potje met vèhèhèt gaat na het 3984ste couplet misschien vervelen?
Reden 5: Je krijgt er blaren van. O had ik dat al gezegd? Nou, ze doen pijn hoor. En die blaren laat je dan doorprikken op een EHBO-post met van die lieve vrijwilligers die op die dag al zo’n 343 blaren hebben doorgeprikt. De voetengeur in zo’n tent…
Maar Beatrijs, vertel dan ook eens: waarom in hemelsnaam doen dan al die mensen mee?
Heel simpel: de sfeer!
Hoe scheef je ook loopt van de pijn in je heup, knie of aan je voeten: je loopt vier dagen lang door allemaal versierde straten van vrolijkerds die hun muziekboxen op volumestandje 90 in hun venster hebben staan, meeklappend, -zwaaiend en -swingend. De sfeer is ongekend positief.
En het stikt van de mooie momenten: Roze Woensdag (iedereen komt in gay-roze) die verbroedert en verzustert; het koel benevelen van de deelnemers op een ultrahete dag (da’s nodig!); het uitdelen van gladiolen; het zingend marcheren van al die Canadese en Zweedse soldaten die kinderen even aan hun hand laten meelopen…
Het is gewoon een blij feest. En dat meer dan vier dagen trouwens, want de Nijmeegse Zomerfeesten vol optredens door de hele stad duren een hele week.
Dat ik al dagen niet meer kan parkeren voor m’n eigen huis deert me niet. (Ik loop wel een stukje naar m’n auto – die kilometer lukt me nog wel zonder blaren.) Want deze feestweek gun ik iedereen. Kom maar eens proberen. Welkom!
Beatrijs Bonarius is tekstschrijver & eindredacteur. Een mediavreter, zoals ze zelf zegt. Met een vrolijke, scherpe blik – en dito toetsenbord – kijkt ze voor Franska naar de actualiteit.
