Nieuwjaars-zoenen? Nee, bedankt
Ik dacht er dit jaar met een grote zwier vanaf te komen, maar het is me weer niet gelukt. Zoenen om je collega’s een fijn nieuw jaar te wensen… mwah.
Ik zie er ieder jaar weer een beetje tegenop. De eerste dag op m’n werk na de kerstvakantie. Dan wil ik mijn collega’s natuurlijk een fijn nieuw jaar wensen. Maar als er één schaap over de dam is, volgt er een hele kudde van collega’s die ik dat fijne jaar wil wensen. Maar die ik niet allemaal drie dikke pakkerds wil geven. En ik ben echt niet de enige. Maar liefst één op de drie vrouwen heeft er niet zo’n zin in om de eerste werkdag na oud en nieuw met haar collega’s te zoenen.
Het liefst loop ik dan met een plakker op m’n voorhoofd waarop staat, ‘gelieve niet te kussen’. Maar dat is natuurlijk niet zo aardig van mij. Ik ben gezegend met heel leuke en lieve collega’s, maar ik ben nu eenmaal niet zo zoenerig. Helaas staat een warme handdruk niet zo gezellig. Althans, dat komt een beetje afstandelijk over terwijl die net zo gemeend is als die drie zoenen.
Maar hoe omzeil ik die smakkerds nou? Misschien door het volgende voor te stellen?
Als ik niet hoef te zoenen dan mogen jullie kiezen:
- Doe ik een week lang je was
- Haal ik je weekendboodschappen
- Trakteer ik op een wijntje, of twee, drie
- Laat ik je hond uit, in de regen
- Leeg ik de pullenbakken
- Kan je me ’s avonds bellen voor die muis in de keuken
- Let ik een weekend op je lastige pubers
- Lak ik je nagels
- Verschoon ik je bed
- Ruim ik je vaatwasser uit
- Plak ik de band van je fiets
Een win-win-situatie lijkt me zo…