Franska.nl

Precies twee weken thuis en er is nu al een rel in de buurt. Tientallen mensen winden zich op over één haan. Het dier woont naast ons en heeft een nogal indringende kukel over zich, waarvan hij vindt dat hij hem optimaal moet inzetten. Wat zou je zelf doen als je een haan was? Die kukel heb je toch niet voor Jan Dinges? Wij vinden het wel landelijk en we hebben in Zambia zoveel cadeauhanen, dat we niet op een kukeltje meer of minder kijken.  Maar onze achterbuurvrouw doet geen oog meer dicht. Het dier zit pal onder haar slaapkamerraam en nu denk ik dat hanen voelen waar de irritatie broeit en dat ze expres daar gaan kukelen.  Achterbuuf ging dus klagen bij voorbuuf. Dat hielp niet. 

Toen vonden alle inwoners rondom de tuin waar de haan verblijft, een anonieme brief (laf) van een mysterieuze buur in de bus. De familie sliep met oordoppen in. Ze kon niet meer op het terras zitten. Woongenot naar de gallemiezen. Het hele gezin aan de valium. De buurvrouw achter ons had die brief niet geschreven, zei ze, want dan had ze haar naam er wel onder gezet. Maar wat bleek? Er was nóg een haan. Die hoorden wij ook wel, op gepaste, niet hinderlijke afstand. Die kukelde dwars tegen onze buurhaan in en ja, dat gaf hanenherrie, waarvan het gezin aan de valium zo’n last had. Toen hoorden we ineens niets meer. Zou de haan weg zijn? De eigenaar van het beest kwam bij onze achterbuuf vertellen, dat de kukelaar en zijn kippetje van zijn dochter waren. En nu had een roofvogel ze te pakken gehad. De haan had een verlamde vleugel, de kip een flinke beet in haar nekje.  Traumatisch. Nu zitten ze in de ren en we horen ze niet meer. Ook aan de valium misschien? Maar laat ze dan lekker leven waar ze nu zijn? Vind ik. 

Toch: vanochtend weer een brief in de bus, van die dochter: ‘wegens geluidsoverlast gratis af te halen: haan en kip. Ze mogen alleen samen weg, want ze zijn zo aan elkaar gehecht’. Ach… nu vind ik het zó zielig, dat ik overweeg om man Kukel en Kipje  cadeau te doen voor zijn verjaardag. Of mezelf. Maar dan begint het gedonder vast opnieuw. Met onze tuinman Nico zeg ik: ‘mensen kunnen tegenwoordig nergens meer tegen’. Een haan laten ophouden met kukelen is als een mens verbieden ooit nog keihard ‘hoera’, ‘goedemorgen’ of ‘halleluja’ te roepen.  Hoe helpen we die anonieme familie (natuurlijk weten wij inmiddels allang wie het zijn) van de valium af? ‘Kom maar, kom maar, kom maar’….zeg ik nu tegen enthousiaste hanenbezitters. Gepaste, haanvriendelijke anti-kukeltips welkom.