Franska.nl

‘Sorry!’

Iemand botst tegen me op in de supermarkt en ík zeg sorry. Hij die niet uit zijn doppen keek, zegt niets. Ik lijk wel niet goed wijs.

‘Sorry, maar drink even op. Je koffie wordt koud’, zeg ik later thuis.

‘Daar hoef je toch geen sorry voor te zeggen.’

‘Nee inderdaad. Sorry hoor.’

Dat onnodig en veel te vaak sorry zeggen, dat is een typisch vrouwendingetje. Ook als jij de uitzondering op de regel bent, blijft het toch een vrouwendingetje. Het is namelijk onderzocht en het is zo.

Door sorry te zeggen denken wij – mannen én vrouwen – een situatie in de hand te houden, niet te laten escaleren, beleefd te zijn en een goede indruk te maken. De waarheid is dat als je te vaak sorry zegt, je juist het tegenovergestelde bereikt. Door de verantwoordelijkheid te nemen voor iets wat een ander fout doet, geef je je zelfvertrouwen een knauw en verlies je iemands respect. Je stelt je namelijk zwak op. Vrouwen zeggen te makkelijke en ook te vaak sorry, mannen niet vaak genoeg. Haha! Verbaast je niets?

Nou sorry hoor. Ze bedoelen het niet zo kwaad, die mannen. En het is ook heus niet zo dat ze geen sorry zeggen omdat ze bang zijn om zwak over te komen, of geen verantwoordelijkheid willen nemen voor wat ze doen. Ben je gek! Mochten mannen namelijk denken dat ze iets fout hebben gedaan, dan zijn de beroerdste niet en zeggen ze heus wel dat het hun spijt. De waarheid is echter dat ze niet zo snel op het idee komen dat ze iets fout hebben gedaan.

Grappig? Nou sorry hoor. Dat vind ik wel meevallen.

Mocht jij, net als de meeste vrouwen – of laat ik zeggen, net als veel vrouwen – tot het sorry-type behoren, er is nog hoop. Het begint allemaal met bewustwording natuurlijk. Elke keer dat je je verspreekt, knoop je dat in je oren en prent je het in je geheugen. Daarna bewaar je je gesorry voor momenten die ertoe doen. Je ramt per ongeluk keihard met je supermarktkarretje tegen iemands schenen:

‘Sorry, gaat het?’

‘Kijk dan uit mens!’

‘Ja jemig. Ik zei toch sorry?’