Franska.nl

Ik ben al vele jaren fan van zijn kookkunst, zijn heerlijke accent en zijn passie als het om eten gaat. Zijn BBC-serie ‘Italy unpacked’ is helaas nooit in Nederland te zien geweest, maar is online wel terug te vinden. Meer passie over Italië haar kunst- en eetcultuur zul je niet tegenkomen.

Giorgio is een echte ‘familyman’. Van huis uit. Hij groeide op in en rond het hotel van zijn grootouders. Zijn grootvader verloor in de oorlog een groot elektriciteitsbedrijf, nadat zijn broer door fascisten was vermoord. Ter compensatie kreeg hij geld van de regering waarmee hij land kocht en er een hotel op neerzette. Langzamerhand is de hele familie daar ingetrokken. Kun je het je Italiaanser voorstellen? Klein Giorgio achterop de Vespa van zijn grootvader, die toen al in de tachtig was, op weg naar de beste pizza’s in de buurt. Giorgio’s vader wilde dat hij dokter of advocaat zou worden, maar de keuken waar hij vanaf zijn vijfde zoveel uren met de chefs had doorgebracht trok en hij wilde niets liever dan ook chef worden. Thank God for that!

Inmiddels woont hij al vele jaren in Londen waar hij met zijn vrouw Plaxy het restaurant LocandaLocatelli heeft. Binnen een jaar wist Michelin het restaurant te bekronen met een ster en tot op de dag van vandaag wordt Giorgio geroemd als beste Italiaanse chef in  Engeland. Maar er is nog iets waarmee hij zich onderscheidt van elke andere chef. Zijn dochter Margherita bleek allergisch voor  bijna alles als het om eten ging. Niet een beetje, maar levensbedreigend (analfylaxie). Het heeft niet alleen zijn visie niet op allergenen veranderd, het heeft ook een zoektocht opgeleverd naar alternatieven. In zijn restaurant is een logboek aanwezig van bijna 40 pagina’s dik waarin voor het hele personeel na te zoeken is hoe het zit met allergenen, wat waar inzit of waardoor te vervangen is. En dat is behoorlijk uniek.

Hij vertelde hoe hij met zijn staf voor zijn dochter aan de slag ging en elke dag een maaltijd voor haar naar school bracht dat er exact zo uitzag als dat van haar klasgenoten. Vissticks werden qua vorm en kleur exact gekopieerd, maar dan wel van kip gemaakt met eersteklas ingrediënten. Hij wilde nooit dat dat ze zich anders zou voelen, een uitzondering zou zijn. Zelf heeft Dita (koosnaam voor Margherita) in een interview wel eens gezegd dat ze waarschijnlijk niet meer zou  leven als ze in een andere familie zou zijn geboren.

En ja, tijdens het interview wilde hij per se mijn teckel op schoot en wie smelt dan niet…. Hij is een hondenliefhebber pur sang en dat is niet gespeeld. Thuis hebben ze een cockapoo; een mix van een poedel en cocker spaniel met de veelzeggende naam ‘Olive’. Sinds de familie in zijn jeugd de boxer van de  plaatselijke postbode overnam die naar Milaan verhuisde – en daar geen hond mocht hebben in het appartement, kiest hij altijd voor teefjes in plaats van reuen. Deze zijn aanhankelijker dan de jachthonden van zijn grootvader die altijd reu waren. Honden zijn overigens welkom in zijn restaurant. Maar, het is net als met mensen zegt hij. Die horen zich ook te gedragen en niet luidruchtig en opdringerig te zijn.

Leren koken als Locatelli? Made at home bevat 150 recepten waarvan hij vertelt dat het de gerechten zijn die hij kookt voor de mensen waar hij van houdt, geen recepten die laten zien hoe goed hij kan koken, maar gerechten die je voeden met liefde. Fontaine Uitgevers € 29,99