Ik ben hartstikke Funda-verslaafd en als ik dan nog ’ns weet wie er in het betreffende huis woont, dan wordt het extra aantrekkelijk om even binnen te gluren.
Ik begrijp de rubrieken in de roddelbladen dus best. En ook de site ‘Bekende buren’. Het lijkt me vreselijk als ze je ‘in de smiezen’ hebben en je ineens daar je hele hebben en houwen op terugziet, maar ok, dat hoort bij het spelletje. Roem brengt zon, laat dit dan de schaduw zijn.
Maar de Telegraaf bakt ze bruin. Ik grasduinde wat door hun site en kwam op een schreeuwende kop die me verleidde (jawel, ook mijn vlees is zwak) tot het doorklikken op een kop die iets suggereerde over Wendy van Dijk en al haar huizen. Nou daar kwam het. Ik kreeg een filmpje voorgeschoteld. Nota bene gepresenteerd door Monique Smit. Die wil blijkbaar zo graag beroemd zijn dat ze al haar principes parkeert. Want met gekrulde lokken kondigde ze het filmpje aan waarbij de vastgoedportefeuille van Wendy van Dijk eens onder de loep genomen zou worden.
In het filmpje worden twee sprekers opgevoerd. Ze hebben het over Wendy’s kapitaal alsof het criminele daden betreft. Ze heeft twee villa’s op Zwaanswijck. En ja, beste speurneuzen van Privé, Wendy woonde daar en kocht het huisje naast haar huis voor haar moeder. Toen haar vader overleed vond Wendy het fijn om haar moeder bij zich te hebben en ja als je dat kan betalen, hoe heerlijk is het als je dat voor je moeder kunt doen?
Daarna werd het wagenpark onder de loep genomen. Want oh la la, daar stonden een Fiat, een Mini een Range Rover én een Porsche in. Ik denk eerlijk gezegd dat de Fiat van haar moeder zal zijn, een van de duurdere auto’s van Erland is en ze de Mini heeft als ze iets minder opvallend een snelle boodschap wil doen. Het werd potdorie gepresenteerd alsof ze het gestolen had. De vrouw heeft er hard voor gewerkt, of niet dan?
Of willen wij dat ze net als de oud-oprichter van Ikea de rest van haar leven in een roestige Volvo blijft rijden? Omdat je dan zo normaal gebleven bent?
En dan graag ook je theezakjes meerdere keren gebruiken, Wendy. En je koffiefilterzakjes leegkiepen, uitspoelen, te drogen hangen en opnieuw gebruiken, zeker? Het item deed me denken aan een van onze vakanties
lang geleden. Mijn man en ik huurden een heus niet al te dure auto. Opzichtig was hij wel want ‘met zonder dak’ zoals onze kinderen later zouden zeggen. Toen mijn geliefde even een koffie voor ons haalde net achter het station in Rome was ik de perfecte bedelprooi. Een klein jongetje kwam met zijn hand in een kommetje naar me toe. Of ik iets had. Ik had niets, dus ik schudde spijtig van nee. De auto maakte het nog ongemakkelijker. De jongen haalde zijn schouders op. “Ma che bella macchina.” Maar wát een mooie auto!
Waarmee ik maar weer wil zeggen dat we veel, heel veel van de Italianen kunnen leren.
Amen.
