Franska.nl

Jaren geleden vroeg Marjolein Bastin me al of die vreselijke buxusziekte ook bij mij in de tuin toegeslagen had. Gelukkig werden mijn heggetjes overgeslagen. Tot vorig jaar. Heel veel van die stekkies die ik tig jaar geleden gemaakt had en met stekpoeder geplant had… Die intussen tot enorme heggen waren uitgegroeid, jarenlang zo ongeveer met een nagelschaartje gesnoeid… Eerlijk toegegeven, de laatste jaren toch maar met een elektrische heggenschaar. Gaat net ietsje sneller.

Heel veel stukken heg werden vorig jaar ineens compleet kaal en hebben we toen maar weggehaald. En nu begon het dus ineens aan de andere kant van het huis. Dat van vorig jaar was volgens deskundigen een andere ziekte dan wat er nu speelt. Nu is het weer de buxus-rups of buxus-mot. Rotbeest. Schijnt bij ons in de buurt een flinke plaag te zijn, want het spul dat je ertegen kunt spuiten is al uitverkocht. En het is me een trieste aanblik. Snik. Net nu het zo leuk begint te worden in de tuin. Maar goed. Deze zagen we aankomen, want het gebeurde bij andere mensen ook. 

Dan nu dus dit…

Heeft nu ineens de Kerria japonica ook besloten dat het mooi geweest is. Er stonden vier enorme struiken, verspreid in de tuin, die elk jaar van die schattige oranje-gele bloemendotjes maakten. Een waterval van een soort mini-ranonkeltjes of anjertjes. Weg. Bruin. Dood. Afgelopen. Kale boel. Trieste bedoening al met al. Heb jij er ook last van in je tuin? Of ben je toevallig deskundig en weet je hoe het komt, dat met die Kerria?

PS

Hier de kerria toen hij het nog goed deed. En wat dode buxus. Met de kat van de buren (Loempia heette ie).