Over energie gesproken
Af en toe vind ik het blijkbaar belangrijk om wijze lessen te geven. En ik verzin ze ook nog ter plekke.
‘Echt, ik word er zo moe van. Elke keer dat gezanik aan m’n kop. Ze komen altijd met hun zeurverhalen en problemen bij mij. Ik heb ook wel eens een keer zin om gewoon lekker te genieten en wat lol en gezelligheid te hebben. Heb al genoeg gedoe aan m’n hoofd de hele week. Maar schijnbaar ben ik zo’n type dat dat aantrekt, waar ze graag hun ei bij kwijt willen. En of ik dan ook een oplossing voor ze weet…’
Door dit verhaal van een vriendin kwam ik ineens op een heel simpel ezelsbruggetje. Ik wilde haar graag helpen om van dat eeuwige gezeur af te zijn en wilde ook graag dat ze eens een keer de tijd nam om simpelweg te genieten. Ooit had ik gelezen dat je moest oppassen met mensen die je alleen maar energie kosten en die nooit eens energie teruggeven. Het is tenslotte ook belangrijk dat je zelf een beetje oplaadt. Dan kun je ook weer energie doorgeven.
Door dat energie-verhaal moest ik denken aan een stopcontact. Ik zei: ‘Eigenlijk heb je dus energie nodig, anders ga je er op den duur zelf aan onderdoor. Daar schiet niemand iets mee op. Dus eigenlijk moet je kijken of iemand ook wel een beetje een soort stopcontact is. Dat er ook energie uitkomt dus. Is zo iemand niet ook een beetje je stopcontact, dan doe je ‘stop contact’. Stoppen met dat contact. En ga je je energie ergens in steken waar je ook weer wat energie van terugkrijgt. Zomaar jezelf leeg laten slobberen is ook geen goed plan. Maar dat heb je dus zelf in de hand en moet je zelf in de gaten houden’.
Ik bedacht het zomaar ter plekke, maar sindsdien heeft het woord ‘stopcontact’ wel een extra lading voor me gekregen. Uh.., lading. Ik stop nu met associëren. Moet niet gekker worden. Eerst even wat energie in de tuin steken.
Fijne zondag!
Door Franska
Fotografie portret: Esmee Franken. Visagie: Linda van Ieperen. Haarstylist: Mandy Huijs
