Ik zit achter de geraniums

Tot nu toe geheim gehouden, maar ik zal vandaag maar eens uit de kast komen.

 

En dan nu heerlijk relaxen en zen en alle tijd aan mezelf. Jaja, dat dacht je zeker, mevrouw Stuy? Nou dan ken je jezelf nog niet. Want eerst nog even het vakantiehuisje ‘desinfecteren’. Rare gewoonte, maar ik moet altijd eerst met een lapje de tent rond. Gewoon een beetje poetsen. Kwestie van territorium afbakenen misschien? Eigenlijk ben ik dus net een hond. En uiteraard even aan jou laten merken dat het leven hier gewoon doorgaat. Met laptop en al. En oh wacht, het ziet er hier prachtig uit, want de huisbazin heeft het hele terras van zachtroze en witte geraniums voorzien, maar die staan kurkdroog. Aan de slag dus met gieters.

 

Toch eerst even dit

 

Misschien heb je het gemerkt, maar ik denk het niet, want digitaal gaat het leven gewoon door, waar je ook zit ter wereld, dus ik ben lekker blijven meelezen en reageren op Facebook. Al keek ik de laatste dagen nog wel even te vroeg op m’n schermpje en begreep ik niet wat er misging. Ik zag maar niets. Is het hier dus een uur later. Liggen de meesten in Nederland nog op één oor, terwijl ik al rond loop te spoken. Ik zit nu namelijk in Finland. En ik ben ook nog eens all the way met de auto hierheen gereden. Heb zelf een soort road&boat-trip in elkaar gedraaid, waarover later meer, want ik heb er wel een lijstje leuke tips aan overgehouden.

 

Hoezo Finland?

 

Aan m’n Libelle-tijd heb ik heel goede Finse vrienden overgehouden. Intussen kennen we elkaar al zeventien jaar. Erg genoeg dat ze zo ver weg wonen, want met het jaar wordt de vriendschap warmer. Ik kan dus echt geen jaar voorbij laten gaan zonder ze in elk geval een keer live gesproken te hebben. Intussen kennen we het hele gezin, veel van hun naaste vrienden en hebben we via een zus van een vriendin van die vrienden (kun je het nog volgen?) ook een eigen vaste plek hier. Loop ik dus gisteravond na twaalf dagen reizen een huis binnen, waarvan ik de geheime plek van de sleutel ken en waar ik me meteen thuis voel. Eigenlijk voelt dat best bijzonder.

 

De echte vakantie kan dus nu beginnen. Al zal van uitrusten niet veel komen, want de vrienden- en feestjes-agenda loopt al aardig vol. En ik moet nog een rode jurk scoren. Die had ik voor vertrek nog snel en lekker voordelig besteld bij Bonprix, maar die kwam helaas een dag te laat aan. Ligt nu thuis te wachten. Ik naar een shoppingcenter dus. Even door de uitverkoop rennen. Gelukkig is het daar wel koel. Want in Finland is het vandaag weer ‘gewoon’ 32 graden. Die rode jurk heb ik nodig voor de rapu-party (rivierkreeftjes-etentje), een jaarlijks terugkerend fenomeen hier. Bergen rivierkreeftjes, dille, boter en getoast wit brood op tafel en genieten maar. De dames dragen daarbij traditioneel een rode jurk. Leek me leuk als ik me eindelijk eens zou aanpassen.

 

En ja. Finland. Er zitten hier inderdaad muggen. Maar tot nu toe heb ik er niet veel meer gezien en gehoord dan thuis in Nederland.  Ga ik nu even de geraniums benatten en naar de winkels. Liefs en tot straks weer op Franska.nl

 

Door Franska

 

Fotografie portret: Esmee Franken. Visagie: Linda van Ieperen. Haarstylist: Mandy Huijs.