Franska.nl

We hebben zo’n grote Amerikaanse koelkast die jarenlang trouw ijskoud water en ijsklontjes uitspuugde als je op een knop drukte. Ineens was het afgelopen. Toen we het ding meer dan twintig jaar geleden kochten, waarschuwde een bevriende redacteur van VTWonen me nog, dat dat onderdeel van de machine binnen een paar jaar kapot zou gaan en dat je het toch nooit gebruikte. Nou, dat viel wel mee. Qua levensduur en qua gebruik. We waren er mee in onze nopjes.

Geen idee hoe we het moesten repareren, tot iemand ons vertelde dat er dus een bedrijf is dat dit soort koelkasten altijd kan repareren, het kon zo gek niet zijn. Zij had er zelf ook goede ervaringen mee. Even gebeld en jawel hoor, er kwam iemand langs. Ik de hele handel leeggeruimd, want zo’n ding fungeert ook uitstekend als extra opslagruimte bovenop. Begint op een dag met een lollige weegschaal en eindigt met servetten, ijsemmer, en alles waar je elders geen plaats voor hebt. Kortom, volle bak voor je het weet.

De reparatieman kwam binnen, zei nauwelijks een woord, liep recht op de koelkast af en legde alle onderdelen die hij even kwijt moest met een rotklap op het aanrecht. Waarom dat nou per se zo hard moest, geen idee. Laden werden ook met dezelfde hardhandigheid uit de kast gedonderd. Hij schroefde wat dingen los en kwam tot de conclusie dat er een onderdeel besteld moest worden. Dat zou er binnen twee weken zijn, dus wat ‘ie losgeschroefd had moest maar even zo blijven liggen, hij zou toch na twee weken weer komen om de klus af te maken. Ik moest een aanbetaling doen en vijftig euro contant voor het onderdeel. Natuurlijk wilde ik een reçu. 

Enfin. Dit gebeurde dus in april. Na drie weken nog geen man gezien, dus ik belde eens naar het bedrijf om te vragen wat de stand van zaken was. Hij zou ons terugbellen. Om een veel te lang verhaal kort te maken: ik heb het bedrijf in totaal negen keer gebeld en ben steeds beleefd en geduldig gebleven. Heb er steeds wel even bij gezegd wat m’n gemoedstoestand was. Van ‘best een beetje boos’ tot ‘heel erg boos’ en de negende keer zei ik dat ze m’n vijftig euro terug moesten storten en wel per onmiddellijk.

Hebben ze gedaan, dus wat zeur ik nog?

Nou, bij het hardhandig omgaan met de lades is er iets stuk gegaan. Dus hangt er nu een lade scheef. En eigenlijk liggen die dingen die hij even losgehaald had ook nog steeds los. Beetje boos op mezelf dus ook, dat ik daar nog niets aan gedaan heb. Ik noem niet de naam van dit bedrijf, daar ben ik Franska.nl niet voor begonnen en ik ga ook niet naar RadarTV. Maar dat ik boos ben en die naam van dat bedrijf nooit meer vergeet, daar kan ik echt niets aan doen. Om maar even met kapitein Haddock uit de Kuifje-boeken te spreken: ‘DUIZEND BOMMEN EN GRANATEN #&%$#$#&@#$!!!’

PS.

Weet jij misschien een goed adres voor me, dat me wel kan helpen? Zou ik heel blij mee zijn. Zo lang de naam maar niet met een L begint.