Franska.nl

Er ligt altijd een lange to-do-list naast me. En die ligt er al tientallen jaren. Wordt uiteraard voortdurend ververst. Meestal met een aantal dingen die ik mooi tot het weekend kan uitstellen, omdat het dan zo lekker rustig is. Al kon ik er eerst op een zondag altijd flink tegenaan zitten hikken. Zo van ‘ik begin straks, nee ik begin einde dag, of nee, vanavond’.

Van m’n zus leerde ik dat je niet de hele zondag moest lopen denken van ‘ik moet dit en dat vandaag in elk geval nog doen’. Dan zit je jezelf de hele dag een slapjanus te vinden en loop je maar aan te hikken tegen dat lijstje. Nee, je moet van tevoren besluiten om hoe laat je het gaat doen. En het dan ook doen. Heb je lekker tot die tijd vrij. Is een super tip, want hij werkt. En heel af en toe mag ik dan van mezelf nog een half uurtje of uurtje uitstel, maar daar blijft het bij. Hup, hup, klus klaren en dan heb je lekker weer tijd voor iets anders.

Zondag rustdag bij mij thuis? Zou natuurlijk een heel goed plan zijn. Daar had ik als kind meer verstand van dan nu. Ik rolde zo tegen twaalven of zelfs na twaalven pas uit bed. Mocht van m’n ouders de rest van de dag in m’n nachthemd rondhangen. Heerlijk. Had ook totaal geen aandrang om ook maar iets te doen. ‘s Avonds nog snel even wat huiswerk, verder niets.

Andere kinderen gingen naar zondagsschool. Ik was eigenlijk altijd best nieuwsgierig wat ze daar dan deden. Al had ik het er nooit met iemand over gehad, tot op een dag m’n moeder ineens vond dat ik ook naar zondagsschool moest. Mijn nieuwsgierigheid verloor het van m’n nachthemd. Ik zei meteen verontwaardigd dat ik het zwaar overdreven vond om nóg een dag te moeten werken. Ik ging tenslotte al van maandag tot en met zaterdagmiddag naar school en dan had ik dus gewoon recht op een vrije dag. Net als alle andere mensen die werken. Blijkbaar bracht ik het zo overtuigend dat ik er nooit meer iets over gehoord heb. Mooi. Ook weer opgelost.

Was ik nu nog maar zo slim als toen