Dit trek ik niet
Zulk soort dooddoeners als stopwoordjes. Het is geen vrolijk onderwerp voor de zondag, maar het moet er gewoon even uit.
Hoofdstuk 1, paragraaf 1, eerste alinea van de gebruiksaanwijzing ‘Hoe om te gaan met Franska’ gaat over iets heel simpels. Veel mensen waar ik mee gewerkt heb, weten dit gewoon. Al ging het heel af en toe nog wel eens mis. Want het zit er blijkbaar zo ingebakken bij mensen, dat ze heel makkelijk dit stopwoordje gebruiken. En ik trek het gewoon niet. Echt he-le-maal niet. Want het is niet gezegd dat het waar is, wat ze steeds tegen je zeggen. Dat kun je altijd pas achteraf weten namelijk.
Komt goed
Komt goed
Komt goed
Braak. Er zijn zelfs mensen die het drie keer achter elkaar zeggen. Hou er onmiddellijk mee op. Als ik druk ben met iets, nog wat laatste dingen goed wil regelen, even zeker wil weten dat alles voor elkaar is, de stress zowat uit m’n oren spuit, ik eigenlijk al kan zien dat er teveel dingen niet goed geregeld zijn… ga dan alsjeblieft niet steeds ‘komt goed, komt goed’ tegen me zeggen. Komt goed? Hoe weet je dat nou? Wat je dan wél zou kunnen zeggen? Ik heb een paar suggesties.
Het is ook niet niks, wat je elke keer weer probeert voor elkaar te krijgen
We gaan gewoon ontzettend ons best doen om ervoor te zorgen dat het goed komt
We gaan er voor zorgen dat het goed komt
Zal ik je helpen te zorgen dat het goed komt?
Jaja, I know, ik ben lastig
Maar toevallig komt ook meestal alles wel goed. Daardoor juist, denk ik zomaar.
Door Franska
Fotografie portret: Esmee Franken. Visagie: Linda van Ieperen. Haarstylist: Mandy Huijs
