Franska.nl

Het ging er dan eindelijk een keer van komen. Altijd datzelfde Italië of Frankrijk, we zouden eens een keer vakantie vieren in Spanje. Met de auto. Best een eind, maar er zijn hele volksstammen die dat stuk rijden, dus het kan. Omdat de reis zelf ook bij de vakantie hoort en we Frankrijk ook leuk vinden, reden we op ons gemakje langs de Franse kust naar ‘beneden’. Gewoon zorgen dat je het water aan je rechterhand houdt, dan kom je vanzelf bij de grens.

In die tijd reden we nog op de bonnefooi, dus ontdekten we zomaar allerlei plekken die ineens heel leuk bleken te zijn. Vaak al lang door kweeniehoeveel andere toeristen ontdekt, maar voor ons gloedjenieuw. We logeerden op Île de Ré, waar ik verliefd werd op stokrozen, in Margaux aan de Gironde, waar we eindelijk die verrukkelijke wijn konden proeven op de plek waar ‘ie vandaan komt. Mjam. En ik wilde ook even langs Sauternes, omdat ik gek ben op dessertwijn en Sauterne natuurlijk de absolute top is, maar daar konden we onze ‘financiële draai’ niet vinden. Pfjoe, wat was die wijn duur daar.

Op naar de kust maar weer. En wat een bijzondere kust. Met van die mooie, grote golven. Een soort surfers paradise. Had ik helemaal niet verwacht in Frankrijk. We logeerden daar de laatste nacht voordat we naar Spanje gingen. En hadden er natuurlijk een heerlijk diner. Ik zou niet meer weten waar het was, want tja, bonnefooi… dus vergeten en kaartjes meenemen was er toen niet bij. Die hobby is pas later begonnen. Ik ging sowieso niet twee keer naar dezelfde plek dus dat onthouden had ook destijds in mijn ogen geen nut.

Zegt m’n man opeens ‘s ochtends bij het ontbijt: ‘Ik ga ook helemaal niet naar Spanje, je weet toch wel dat Willem Ruis daar dit jaar op z’n eenenveertigste is overleden? Ik ben ook 41 en ik doe het dus niet.’ Ik dacht nog even dat het een geintje was en misschien was het dat ook wel, maar we zijn toch maar rechtsomkeert gegaan. Ik wilde het niet op m’n geweten hebben. Langs La Rochelle (prachtig!) en veel andere leuke nieuwe plekken die ik niet meer weet weer terug. Was het dus uiteindelijk toch weer een Franse vakantie.

Je weet toch nog wel wie Willem Ruis is, hè? Anders maar even deze compilatie bekijken: