Ineens kreeg ik een kans waar ik heel hard achteraan ging rennen.
Drie maanden geleden zat ik lekker te neuzen op de site van Franska.nl toen ik daar De Vacature las. Franska zocht een nieuwe redacteur. Op dat moment deed ik heel andere dingen, maar stiekem droomde ik al mijn hele leven van werken op een redactie. Dus ik trok de stoute schoenen aan een schreef een sollicitatiebrief. Zonder ervaring en niet gehinderd door enige kennis van zaken.
Tot mijn stomme verbazing vroeg Franska of ik een proefstukje wilde schrijven. Inmiddels was ik op vakantie, zonder laptop, want op vakantie…. Dus nadat ik mijn stukkie af had, heb ik nog een uurtje zitten pielen op mijn telefoon tot het foutloos via de mail bij Franska in haar laptop belandde. So far so good. En ik was eigenlijk allang tevreden dat het sollicitatie-avontuur voor mij zo gelopen was. Ik schrok me dan ook een ongeluk toen ik hoorde dat ik op gesprek mocht komen.
Met vlekken in mijn nek en met klokkende oksels liep ik op een van de warmste dagen van de zomer in mijn knalroze nieuwe ik-ga-solliciteren-bloes de redactie op. Daar gebeurde het dus. Ik kan me weinig van het gesprek met Franska en Adeline herinneren, behalve dat het hartstikke gezellig was en ik in mijn hoofd steeds dezelfde woorden hoorde: Ik Wil Die Baan.
En ik heb ‘m nog gekregen ook! Sindsdien stap ik iedere dag fluitend in mijn autootje op weg naar de gezelligste werkplek van Nederland, waar ik met een superleuke club mensen mee mag schrijven aan Franska.nl. En dat is toch best bijzonder voor iemand die niet meer zo piep is maar de kans van z’n leven krijgt.
Door: Irene Smit
Irene is redacteur bij Franska.nl. Met haar man, twee pubers en een teckel woont ze in Haarlem. Ze zou graag willen zingen als Ella Fitzgerald en koken als Nigella Lawson. Tot het zover is, blijft ze lekker schrijven over allerlei zaken die haar verbazen.
Heb jij de kerstboom al staan?
