Franska.nl

Heb je ‘m al voorbij zien komen in de uitzendingen, die nieuwe lekkerbek? Wat een mix aan ideeën hè? Eigenlijk gun ik iedereen een breder podium. Zoals gisteren, het chocolade-mout-idee, de krokante glutenvrije geitenkaassoufflé, de groenteverf. Het is echt waanzinnig gaaf om te ervaren hoe gepassioneerd veel mensen thuis bezig zijn met nieuwe hapjes en drankjes. Gewoon in de keuken of in de schuur. Op kleine of al iets grotere schaal, in familiekring of al daar buiten. Met briljante of minder geslaagde ideeën. Maar of dat laatste erg is? Ik vind van niet. Want zolang we experimenteren blijven er nieuwe ideeën opborrelen. En daar gaat het om. Want dat iedereen zo bezig is vind ik het allerleukste en kan wat mij betreft niet genoeg gestimuleerd worden. Jong oud, gezond en ongezond, vernieuwend, soms verbijsterend maar ook heel vaak verrassend leuk.

Neem nou die mannen in Amerongen waar ik op bezoek ging. Die met zijn drietjes achterin de schuur letterlijk en figuurlijk nieuwe smaken brouwen. Naast hun normale baan. Ze kijken naar de geschiedenis van het dorp en wat er te vinden is aan kruiden, en gaan daar elke vrijdag mee aan de slag. Ze experimenteren met nieuwe, nog niet eerder bedachte smaken, zoals winter- en zomerbier. Hun bier wordt inmiddels geserveerd in het restaurant bij het kasteel. Niet zomaar een buurtcafé maar een restaurant dat uitgeroepen is tot een van de fijnste van Utrecht: Bentinck! (met overigens, over lekker gesproken, een terras waar je vanaf de lunch tot ’s avonds laat met een ongeëvenaard uitzicht kunt genieten). Ook zij laten zien dat je nooit moet opgeven met dromen én dat je vooral moet doen wat je in je hoofd hebt. En dat plezier erin hebben eigenlijk het allerbelangrijkste recept voor succes is.

En mocht je je afvragen of wij het gezellig hebben met elkaar tijdens de opnames? Jazeker, en niet alleen tijdens de opnames. Ook erna. Gisteravond aten we met zijn allen (Robert was helaas ziek) in één van de restaurants van Alain, Café Caron in Amsterdam. Midden in de Amsterdamse Pijp waan je je daar in een klein stukje Parijs. Ongedwongen sfeer, een heerlijke kaart, fijne bediening. Met variaties op klassiekers. Simpel en eerlijk zonder opsmuk met mooie smaken. Wij proefden een paar gerechten die nog niet op de kaart stonden. Nou, ik kan je zeggen: die moéten op de kaart. Zoals dat gepocheerde eendenei, met zomerpaddenstoelen, room en een klein beetje truffel… Goddelijk. Je ziet: wij zijn het proeven nog lang niet beu!