Met Brigitte op
huwelijksreis
Voor als je zelf nooit bent geweest. Of wel, maar het je plezant lijkt om eens te kijken hoe een ander zo’n huwelijksreis aanpakt. Brigitte is met haar kersverse man op honeymoon en Franska.nl is een klein beetje mee. Lees mee in haar dagboek.
Dag 9
Piraeus, dat is waar we wakker worden. Vanaf Thessaloniki waren we een uur of vijftien onderweg naar deze snelst groeiende haven van het Middellandse Zeegebied.
‘Hoeveel passagiers jaarlijks hier?’
’19 miljoen.’
‘Dat je het maar weet. Zo bijzonder zijn we ook weer niet.’
Inmiddels is Piraeus met Athene, dat een paar kilometer verder landinwaarts ligt, aaneengegroeid tot een mega-metropool.
‘Taxi maar weer doen?’
Die begint meteen te klimmen. Door smalle steegjes en langs diepe afgronden cirkelen we naar de hoogste top vanwege ‘the beautiful views over the harbour’.
Na de vergezichten stelt onze chauffeur voor om koers te zetten naar ‘absolute must’ Akropolis waar we duidelijk weer niet de enigen zijn. Hordes Amerikanen treuzelen braaf achter hun gids met-het-genummerde-bordje-hoog-in-de-lucht aan. Want als jij die Amerikaan bent die het moet stellen met die weinige vakantiedagen per jaar, en je wilt toch een heleboel van Europa zien, dan laat je geen kans voorbijgaan om kennis te maken met de Griekse oudheid.
Afijn. We doen het, die Akropolis. We doen daarna ook nog de restanten van het paleis van Zeus, de oppergod van de oude Grieken, en bedenken dan dat het nu wel eens tijd wordt om ergens op een terras aan het water een kakelvers visje te eten. En als dat terras dan ook nog eens pal aan de Egeïsche Zee ligt, zijn we er al helemaal niet meer weg te slaan.
‘Terug naar de stad?’
‘Of terug naar de Koningsdam?’
Via een omweg langs de kust laten we ons weer ‘thuis’ afzetten.
‘Zwemmen!’
We nemen het zwembad op het achterdek, vanwaar we een prachtig uitzicht hebben op de haven en de stad die zich omhoog langs de berg uitstrekt. Heel langzaam valt de schemer. Pas tegen de tijd dat zowel het schip als de haven en de stad feeëriek verlicht zijn, komen we uit het water.
‘En het blijft maar zomers zwoel.’
‘De Goden zijn ons goed gezind.’
Door: Brigitte Bormans
Brigitte werkte jarenlang als culinair journalist en schreef twee kookboeken. In 2004 werd ze directeur/eigenaar van Erfgoed Logies. Maar zonder schrijven kan ze niet. Gelukkig zag Franska wel iets in haar columns, kwam van het een het ander en mag er nu ook over andere zaken worden geschreven.
