Met een zwijn in de ring
En dan opeens sta je te vechten met een wild zwijntje
Nooit gedacht, dat ik ooit een keer met een wild zwijntje zou vechten.
Al weken is het een grande casino: er zwermen hier in de omgeving zo’n vijftig wilde zwijnen die in kleine groepjes met regelmaat even komen buurten, en de kleintjes worden steeds brutaler. Ik heb mijn tuin helemaal afgezet met schrikdraad, dus ik verwachte echt geen invasie hier, maar daar vergiste ik me toch lelijk in. Eergisteren stond ik de was op te hangen en toen kwamen er twee jonkies even goeiedag zeggen. Ik was op dat moment eigenlijk vooral verbaasd en stond er niet bij stil dat pa of ma ook achter hun kroost aan zou kunnen komen, wat gelukkig niet het geval was.
De volgende dag, zo rond een uur of vijf in de middag, was het tijd om de honden even uit te laten. Net op het moment dat alle drie de honden beneden zijn gaat Joep er als een speer vandoor. Een paar seconden later hoor ik een everzwijntje gillen en besef ik dat Joep er dus een in zijn kladden heeft. Zonder er in eerste instantie bij na te denken ren ik achter hem aan. Vervolgens bedenk ik dat ik eerst goed moet kijken of er niet één van de ouders in de buurt is. Ook deze keer heb ik geluk, ik kijk nog even achterom en schreeuw tegen Mijntje en Menke dat ze moeten blijven. Het zou natuurlijk helemaal een drama worden als die twee zich ook nog eens met de vechtpartij gaan bemoeien. Bij de twee vechtersbazen aangekomen moet ik ook zelf het gevecht met het everzwijntje aan om Joep te bevrijden. Ondertussen wel weer goed opletten of pa of ma er niet aankomt. Gelukkig blijven de andere twee honden een soort van verbaasd achter. Even later heb ik Joep bevrijd en schiet het everzwijntje weg, maar wel precies in de richting van de andere twee teckels. Joep probeert zich los te wringen maar ik blijf hem gelukkig de baas en luid schreeuwend naar mijn andere honden dat ze op hun plaats moeten blijven, ren ik achter het zwijntje aan. Gelukkig luisteren de andere twee altijd een stuk beter dan Joep en weet het zwijntje in het struikgewas te ontsnappen.
Pfff, ik heb maar een grote bel wijn ingeschonken…..
Door: Adje Middelbeek
Adje Middelbeek woont en werkt in Umbrië (Italië). Vanuit haar supergezellige B&B c.q. vakantiehuis Podere del Buongustaio organiseert ze de mooiste culi-reizen
.
