Franska.nl

‘Nou zeg, gefeliciteerd! Je wordt oma. En weet je al wat het wordt?’

Nee, dat weet ze nog niet. En ze moet ook nog even geduld hebben voor ze het te weten kómt. Want de laatste hit in ‘babyshower-land’ heet de ‘gender reveal party’ en jonge ouders die de komst van hun nieuwe baby aldus vieren, kiezen ervoor om het geslacht op een wel heel bijzondere manier bekend te maken.

Toegegeven: het ouderwetse kraambezoek waarbij er op het geboortekaartje stond dat ‘moeder en kind tussen 13.00 en 16.00 uur rustten’ waardoor je wist dat je dan in ieder geval níet met je babyslofjes aan moest komen zetten, is inmiddels zwaar passé. Maar dit soort nieuwigheden geven me wel héél erg het gevoel best-wel-al-oud-en-helemaal-niet-meer-van-deze-tijd te zijn.

Goed. De ‘gender reveal party’ dus. In de Verenigde Staten een rage, in Nederland een upcoming trend en geen onverdeelde klapper, want niet iederéén is blij en dat zou ik ook niet zijn, als ik oma zou worden en zo aan het lijntje werd gehouden.

Dat ik zou moeten wachten totdat er op dat nieuwe hippige feestje een reuzecake aangesneden zou worden waarbij de kleur van de vulling eindelijk uitkomst zou bieden: roze voor een meisje en blauw voor een jongetje (gelukkig is er nog wel íets van traditie heel gehouden).

In de Verenigde Staten, om nog maar even terug te gaan naar de bron, wordt de gender reveal party meestal door louter vrouwen gevierd. Allemaal gillend van exitement om die grote cake springend, kan ik me zo voorstellen, en dan één groot kraaiend kippenhok bij het zien van de kleur.

En de mannen dan? De vader en zijn vrienden? Geen nood, ook daarvoor is iets nieuws bedacht: de dachelor party om precies te zijn. Omdat zowel de ‘dad’ als de ‘bachelor’ erin zitten, wat overigens niet wil zeggen dat er een paaldanseres wordt ingehuurd en al die kerels stomdronken worden, want dat zou niet gepast zijn. Nee, de mannen die de dachelor bijwonen gaan voor sportief en stoer, want als de baby er is moet ook pappa aan de bak en komen sport en ontspanning voorlopig op een tweede plan.

Wat volgt er alstublieft, vraag je je af? Ik kan heus nog wel wat life changing events bedenken die het verdienen om in stijl gevierd te worden. Schreef ik van de week niet toevallig over ‘vrouwenkwaaltjes en de overgang’? Nou! Als dat geen reden is!